Óscar Reboiras: A pluma xurdida ao abeiro de Castelao

M. x. Blanco RIBEIRA / LA VOZ

RIANXO

É de Rianxo e estréase cun libro sobre un íntimo amigo do galeguista, Fernández Flórez

21 ene 2022 . Actualizado a las 05:00 h.

Rianxo é terra de escritores. Sustentan a afirmación as casas de Castelao, Dieste e Manuel Antonio, as dúas últimas convertidas en museos; pero tamén as novas plumas que van xurdindo na vila mariñeira. Unha das últimas chámase Óscar Reboiras (Rianxo, 1979) e estréase no eido literario ao abeiro do autor de Cousas. Non só porque comparte berce con el, senón porque elixiu a un íntimo amigo seu, Wenceslao Fernández Flórez, para a súa estrea. Baixo o título O cronista imposible, fai un percorrido pola vida e obra do escritor coruñés. Ademais, presentará a obra nos actos organizados para renderlle homenaxe ao ilustre galeguista, por coincidiren este mes os aniversarios do seu nacemento e da súa morte.

Licenciado en Xornalismo, foi precisamente a elección do tema para a tese de doutoramento a que puxo a Fernández Flórez no camiño de Óscar Reboiras: «A min gustábame Pérez Reverte, pero o director do traballo, Víctor Freixanes, animoume a buscar un autor galego. Eu lera a principal obra de Wenceslao, El bosque animado, pero o resto da súa traxectoria foi todo un descubrimento para min». A faceta de cronista parlamentario do escritor coruñés foi a que máis chamou a atención do rianxeiro: «Fixo que a súa sona se espallara por toda España. Na súa época, o medio de referencia era o xornal e el estivo máis de catro décadas ligado á prensa».

Finalizada a súa tese sobre Fernández Flórez, é a fundación dedicada a divulgar a obra deste escritor a que contacta con Reboiras para propoñerlle o lanzamento dun libro: «Cando me enfrontei a ese reto pensei en meu pai. Eu déralle a ler a tese e había moitas cuestións que non entendía, así que decidín presentar un texto cun estilo máis coloquial, que non se cinguira tanto ao formato de ensaio. O obxectivo era que o público en xeral puidera descubrir a un autor que é un gran descoñecido».

Descubrimentos

O rianxeiro confesa que foi o emprego do humor nas crónicas de carácter político o que máis lle chamou a atención de Fernández Flórez: «El viviu unha época moi convulsa, a etapa previa á Guerra Civil, e é sorprendente como lle imprime un ton simpático a unhas crónicas que deberían ser duras. Hai fragmentos propios do realismo máxico». Tampouco lle pasaron desapercibidos os textos do xornalista coruñés relacionados con outros eidos: «Escribía crónicas taurinas estando totalmente en contra deste tipo de espectáculos e facíao con humor, ao tempo que narraba partidos de fútbol despois de confesar que só asistira a un na súa vida. Dixo que cando chegou ao campo do Atlético de Madrid pensou na cantidade de vacas que poderían comer naquela pradería».

Tamén destaca que era un adiantado ao seu tempo, postulándose a favor do divorcio ou da eutanasia: «E estamos a falar de textos que teñen máis dun século». Pola súa orixe rianxeira, Óscar Reboiras analizou polo miúdo os vínculos entre Wenceslao Fernández e o autor de Cousas: «Castelao fíxolle a cuberta de Bolboretas e tamén varias caricaturas. Cando foi de deputado a Madrid, hai unha crónica na que Fernández Flórez o compara con Gandhi».

O lanzamento de O cronista imposible tivo lugar hai un par de anos, pero a súa divulgación sufriu as consecuencias da irrupción da pandemia. Estaba previsto que a obra fora presentada en Rianxo en marzo do 2020, pero a cita foise adiando por mor do covid ata hoxe. Ás 20.30 horas, no auditorio rianxeiro, esta nova pluma estará arroupada por José Villanueva Rey, xornalista e crítico de cinema, e polo rexedor local, Adolfo Muíños.

Aínda que podería dicirse que o primeiro libro de Óscar Reboiras xurdiu froito da casualidade, despois de que a súa tese doutoral espertara o interese da Fundación Wenceslao Fernández Flórez, serviu para que o rianxeiro collera impulso no eido literario. Desvela que xa ten case rematado un libro totalmente diferente, unha novela negra que espera lanzar este ano. Para este segundo proxecto aliouse con outra pluma de Barbanza, Antón Riveiro Coello, pois a historia xurdiu nun obradoiro de escritura que el impartiu.