«É un servizo imprescindible, sobre todo nas parroquias»

A.F.C. LA VOZ

OUTES

Ana Garcia

Usuarios y ayuntamientos manifiestan su satisfacción con el programa

30 sep 2019 . Actualizado a las 05:00 h.

Usuarios y ayuntamientos están contentos con el programa. El Concello de Outes tiene cubiertas las diez plazas asignadas. «E hai catro ou cinco persoas en lista de espera; solicitamos unha ampliación, pero aínda non nola deron», cuenta la trabajadora social. Berta Buján Casanova incide en la relevancia de este servicio en un municipio como Outes, «con moitas persoas maiores que viven soas, relativamente autónomas se reciben apoios, coma o servizo de axuda no fogar, para o aseo persoal e a limpeza da casa, e o xantar na casa».

El objetivo, remarca, radica en «retardar o máximo posible o ingreso nunha residencia; é moi triste ter que chegar a iso, cando non queda máis remedio... Os galegos somos moito da nosa casa». Dolores Romero, vecina de Outes de 91 años, tuvo que dejar su vivienda por problemas de salud. Durante un par de años recibía la comida a domicilio y ella misma reconoció en su día que le gustaba: «Non pode ser mellor, está moi rica». «Temos tanto homes coma mulleres, e tamén algún matrimonio maior, a comida é saudable e os usuarios están moi contentos», repasa Buján.

San Sadurniño, recién llegado

San Sadurniño es uno de los ayuntamientos que acaban de incorporarse al programa. «Asinamos o convenio hai un mes, é un recurso interesante para xente con problemas para facer o xantar, e así ten un control na alimentación», destaca el alcalde, el nacionalista Secundino García. «É xente á que se estaba atendendo con axuda no fogar, e así liberas ao persoal para as funcións que son dese servizo», añade. Su homólogo de Arzúa, el independiente José Luis García López, considera «imprescindible o programa, sobre todo nas parroquias». Como responsable del área de Benestar Social, relata que «ao principio, os usuarios son un pouco reacios, é xente maior, moita de máis de 80 anos, que ten outros valores, porque eles coidaron aos seus pais... Pero iso cambiou, o ritmo de vida é distinto. Despois xa están contentos e desde Servizos Sociais están pendentes de que todo marche ben e de resolver algún problema que poida xurdir, aínda que é un servizo que funciona ben e non dá contratempos».

Sada o Arzúa, de los pioneros

Arzúa fue de los primeros, igual que Sada. «Fomos pioneiros, desde que o implantou o bipartito, no ano 2009. Daquela tiñamos 25 prazas e o ano pasado déronnos cinco máis [había lista de agarda], con iso asegurámonos que as persoas teñan unha boa alimentación», apunta Isabel Reimunde (BNG), concejala sadense de Servizos Sociais. «A xente agradéceo moito, hai xente da vila e do rural -desgrana-. Tamén é unha maneira de alertar de certas situacións de vulnerabilidade na unidade familiar».