Recoñece que tratan de conseguir fondos para comprar un novo barco para o deportista olímpico
17 abr 2021 . Actualizado a las 05:00 h.Beni Horta (Noia, 1974) é un dos culpables de que Caetano Horta participe o próximo xullo nos Xogos Olímpicos de Tokio. El foi quen cicelou as primeiras etapas dun mozo que ten un presente e un futuro prometedor. Recoñece a ledicia que sentiu, pero sabe que Mar Noia ten que adaptarse para seguir medrando xunto a el. Queda moito traballo por diante.
-Contento co éxito de Caetano?
-Contento xa é suficiente. Non o esperábamos para agora, tan pronto. Non tiñamos idea de que Rodrigo [Conde] fora a renunciar. Con isto da pandemia díxenlle a Caetano que estivera preparado porque podían pasar mil cousas, que algún membro non puidera ir, que houbera países que se retirasen, que entrase algún barco español máis. E conseguiuno por méritos propios. Puxéronselle moitas cousas a favor, sobre todo que se retrasaran os Xogos. Puidemos presentalo ao Campionato de España absoluta, onde quedou segundo, e tamén que fixera o tempo que pedían os técnicos da federación para o equipo nacional.
-Sorte, e tamén moito traballo.
-Si, si, hai cousas que non se poden deixar escapar. Non era o momento de relaxarse. Na súa categoría é o número un nacional, pero non tiña esa presión de estar no equipo nacional para os Xogos. Si ou si ía ter o seu Europeo e o seu Mundial. Saíu así e creo que vale máis a pena ir a Tokio que todo o demais. Están máis motivados ca nunca. Viron que están a dous segundos dos primeiros e cun pouco máis de esforzo, cun empurrón máis, poden estar na posición de facer algo importante. Iso verase na segunda Copa do Mundo, que irán máis en serio. Na primeira é para facer unha posta a punto.
-Teñen moita marxe.
-Si, é un equipo moi mozo. Todo o que pode facer é mellorar. Os veteranos están nun punto que non poden mellorar moito máis, pero eles no. Os pequenos detalles contan moito.
-Que significa para o club ter un olímpico nas súas filas.
-Como club significa que por fin se nos pode tomar en serio o que facemos. Na nosa zona só se recoñece o banco fixo e incluso nos confunden con padexeiros. Nós somos remeiros, pero da modalidade de remo olímpico. Creo que agora deberían tomarnos en serio, como un deporte de alto nivel. Inflúe o éxito de Caetano, pero xa levaba anos acadando metas. Para os compañeiros é un referente e vemos como entra bastante xente nova. Temos un bo grupo de rapazas alevíns e de cara ao futuro creo que poden facer algo bo. Non se pode descoidar á xente nova.
-Cal é o camiño ao éxito?
-Nós apostamos polo remo olímpico e pola base. Dedicamos a maior parto do esforzo e diñeiro a eles. O problema é que aumenta antes a cantidade de deportistas que de material deportivo. Estamos facendo catro quendas de adestramentos. Aínda que non houbera restricións de aforo teríamos que facelas porque non temos material para todos e haino que compartir. Neste deporte o material é personalizado segundo pesos e características. E é difícil ter barcos para tódolos pesos. Nun batel rema todo o mundo xunto, pero aquí non. Incluso hai que ter remos específicos. Nas competicións axustamos todo en función da persoa que vai a competir. Outra cousa que nos afecta ao ter a Caetano é que os rapaces teñen un referencia. Dende que estamos competindo a nivel nacional, o nivel xeral do club subiu na clasificación nacional. O ano pasado conseguimos medallas no campionato de España de xuvenís e cadete, e no absoluto.
-E para seguir crecendo?
-O principal é o presuposto. É un deporte carísimo. Por poñer un exemplo, o barco que estamos mirando agora custa 10.500 euros, 800 cada remo. Nunca tivemos un desas características. Pero ter un remeiro desta calidade necesita un material acorde. A directiva está buscando patrocinadores e colaboración co obxectivo de mercalo. É un deporte carísimo en canto a material. E logo ter que desprazarse. Como mínimo son 200 quilómetros. Supón moito gasto e loxística para mover material e aos rapaces. Estamos nas 60 licencias, é un equipo bastante numeroso.
-Fan falla patrocinadores.
-O maior patrocinador que temos é o Concello de Noia. Despois hai pequenas empresas do municipio que axudan, pero a hostalería está moi tocada co tema covid. Sempre estamos coxos de diñeiro. As subvencións hai que pagalas antes de recibir o diñeiro, e hai veces que non o hai.
-E seguen mellorando.
-Cando empezamos nisto o que sabíamos era por experiencia. Agora en case tódolos clubs hai xente con INEF, Tafad... E iso é beneficioso para o deporte en xeral. Eu fixen un curso de adestrador nacional de remo e conto co asesoramento de especialistas e continúo formándome. Agora cun máster. O que falta a nivel xeral é poder profesionalizar un pouco o tema dos adestradores. É un dos retos máis importantes. Outra pata coxa é que en Galicia solo existe tecnificación ata xuvenís. De sub-23 para arriba os rapaces marchan. Ou para Bañolas ou Sevilla. Aquí non teñen onde adestrar e estudar.