«Hai clientes de fóra que chaman antes de vir, pídenche que lles traias algo concreto, por exemplo un rape ou unha robaliza. Eu vou un par de veces á semana pola lonxa a botar unha ollada. Tes que controlar o que hai para saber o que vas a comprar», asegura Blanco, quien está convencido de que vender género de baja calidad resta, aunque a priori se le gane más dinero: «Á larga non merece a pena, prefiro dicirlle que non hai certa especie e ofrézolle outra que sei que é de primeira calidade. Ao final, os que viñan coa idea de comer unha pescada, acaban probando o linguado e vanse máis contentos do que entraron».
El hostelero confía en ese objetivo común que lo une a todos los colegas del proyecto Km. 0: «Estamos avanzando. Hai xente que non se fixa no produto, pero confío que á larga vaise a notar. Se seguimos apostando polo peixe e marisco de Galicia estou convencido de que todos creceremos».
