O que foi mestre do IES Praia Barraña faleceu aos 68 anos
03 mar 2021 . Actualizado a las 15:19 h.Corría o ano 83 cando Rodrigo Rey López, Roi o Profesor, arribou a Boiro, acababa de saír da universidade. Xunto con el, un claustro de profesores que na súa maioría andaba pola trintena. Se ben a encomenda oficial era a de botar á andar o IES Praia Barraña, o que sería o primeiro instituto de bacharelato da localidade, os verdadeiros desafíos eran outros: ser quen de atraer á cultura ás novas xeracións de boirenses e, quizais o mais difícil, integrar a súa familia na vida dun pobo ó que a súa fama de duro o precedía.
Só co repouso do tempo soubemos que non podían ser barreiras suficientes para un home auténtico que parecía non tomarse en serio a si mesmo, pero que agochaba nos seus zapatóns dúas armas poderosas: determinación e paixón polo ensino.
Así foi como chegou Rodrigo ás nosas vidas de adolescentes que exercían a tempo completo na procura da diversión. De súpeto, a palabra exame semellaba desprovista de toda carga dramática. Como tomarse en serio unha materia na que os seus protagonistas eran Alejandro Maño ou Naboleón? Como seguir a un profesor que entra na aula para comezar un novo tema ó grito de «Viva el derecho romano que al esclavo manumite y a la esclava mitemano»?.
Un profesor, tolerante e ateo, por esta orde, que xa entón saudaba sempre ó que anos despois sería o cura de Lampón con un «ave María purísima». Un profesor que non se cansaba de lembrarnos o afortunados que eramos por ter a cultura exipcia a cen pesetas de distancia collendo o Outeiral para visitar as pirámides de Keops, Kefrén e Chicolinos…
Con estes antecedentes e a desconfianza dalgúns pais, o absentismo escolar non constituía unha opción.
Foi así que, sumidos na inconsciencia e nas prioridades propias da idade, cando nos quixemos dar conta, Rodrigo era un boirense máis. Ca mesma inconsciencia, coma a ra á que cocen a lume lento, un profesor de Lugo reconvertido a mariñeiro tiña atrapados nas súas redes a ducias de alumnos que, sen sabelo, descubriran para sempre a historia, a arte ou mesmo a música. Todo un proxecto de arquitectura social.
Rodrigo Rey demostrounos que a aprendizaxe e a diversión eran ingredientes fundamentais do ensino. Pero, sobre todo. nós descubrimos en Rodrigo a un amigo xeneroso, a un home con coraxe, a un pai orgulloso da súa familia que, sabemos, vaino botar moito a faltar.
É unha honra para nós levar a túa pegada. Grazas, profesor.
Carlos Rodríguez Muñiz e Luis Ferreirós Blanco en representación dos teus nenos de 50 anos.
