María Dolores Lema: «Síntome orgullosa da gran familia que somos todos, visibles e non visibles»

Melissa Rodríguez
Melissa Rodríguez CARBALLO / LA VOZ

BARBANZA

ANA GARCIA

La primera Mostra virtual, al no poder celebrarse la presencial, fue todo un éxito en audiencia y participación

14 abr 2020 . Actualizado a las 05:00 h.

La trigésima edición de la Mostra do Encaixe de Camariñas prevista para esta Semana Santa dio un giro de 180 grados respecto a la planificación realizada durante los meses anteriores con motivo de la crisis sanitaria desatada a raíz del COVID-19. Pasó a ser virtual por primera vez en su historia, y resulta que fue todo un éxito. Cerca de 240.000 usuarios siguieron los hasta 175 vídeos que se subieron a los perfiles de esta cita consagrada tanto en Facebook como en Youtube desde el miércoles hasta el domingo.

Todos los protagonistas habituales de la Mostra tuvieron cabida en esta nueva forma de celebrar el evento anual más importante de esta localidad: desde los grandes diseñadores, hasta los concursantes del certamen de jóvenes diseñadores, pasando por voluntarios, artistas, palilleiras y la demás familia de la Mostra. Ni las reconocidas orquestas como son la Panorama y la París de Noia, que tenían previsto actuar en Camariñas, faltaron en la celebración virtual.

 A flor de piel

Por todo esto, la directora de la Mostra do Encaixe de Camariñas, María Dolores Lema Mouzo (Camariñas, 1972), dice tener «os sentimentos a flor de pel»: «Pasei de estar feita plof a dicir ‘todo ten que saír ben’ e a darme un subidón de alegría polo resultado logrado». Y es que cuenta que esta primera Mostra virtual nació apenas unos días antes porque «un día pensei ‘a semana que vén é a Mostra e non a celebrar...’ Porque iso para unha persoa de Camariñas é como estar nun soño do que non logras espertar. Entón, falei co equipo e, a partir de aí, mentalidade sempre positiva, pois a todo o mundo lle parecía unha proposta estupenda», explica. Así fue como contactando con sus habituales colaboradores y «grazas ó boca boca» lograron recibir vídeos de hasta tres continentes: «Italia, Xapón, Brasil, Arxentina...», recuerda la mujer que mamó esta tradición milenaria desde muy niña y que colaboró en la Mostra, primero como voluntaria y desde el 2013 al frente de la organización. Muchos todavía siguen llegando, de modo que se publicarán en los próximos días.

Estas contribuciones consistieron principalmente en «falar dos sentimentos que para eles significaba o feito de non poder estar en Camariñas», expresa, pero, también, para «comentar as súas experiencias en Mostras anteriores», así como para «destacar a unión das persoas en momentos complicados como o que vivimos». Y es que una cosa tiene clara esta camariñana: «Sentímonos máis unidos ca nunca. A Mostra é o que é pola integración de todos, visibles e non visibles. Síntome orgullosa da gran familia que somos», destaca. Es por ello que a la pregunta de por qué cree que esta primera edición virtual fue un éxito, responde: «O éxito da Mostra é que levamos trinta anos. Entón, vaise artellando unha rede de amizade, de unión, que, chega unha situación difícil como esta, e a xente involúcrase».

Treinta años

La edición de este año iba a ser la más especial precisamente porque cumplía treinta años. Había novedades: «Íase facer por primeira vez o Artencaixe, isto é, un desfile de artesáns galegos que integran o encaixe real, con fío, non con debuxos, nos seus deseños de distintos tipos, desde tocados a zapatos, e materiais; estaba a actuación de dúas grandes orquestras e o monumento das letras de Camariñas en pedra... E moitas máis cousas», enumera.

La trigésima edición ya quedó fijada para la próxima Semana Santa. No obstante, no descartan realizar algunas actividades, como algún desfile de las veinte colecciones de jóvenes diseñadores que ya estaban acabadas o al 99%, en verano, si es que el Gobierno posibilita celebraciones de este tipo, «porque hai moito traballo detrás e gustaríanos visibilizalo». Y es que vaya si hay curro en la organización: «Comezamos a preparala dunha edición para outra. E incluso cando aínda se está celebrando unha, xa pensamos na seguinte», relata Dolores, que asimismo dice alto y claro: «Se esta Mostra ía ser espectacular, porque o ía ser de certo, temos que pensar como facer a do próximo ano aínda máis grandiosa».

En cuanto a pérdidas, le resulta difícil poner números: «Economicamente afectou a tódolos sectores do pobo e, tamén, á comarca e á Coruña», asegura, y «o que está pagado xa está». No obstante, dice que «por servizos finalmente non prestados evidentemente non se pagou», así como que «cousas xa compradas, quedan para o ano».