Sempre gustou moito dos deportes; con 9 anos iniciouse no tenis, que practicaba no pavillón de Sirves. Desde neno xogou ao fútbol cos irmáns, e andou con motos e coches. Non lle gustan os deportes de sacrificio e sufrimento como o atletismo ou a natación. Encántalle perseguir unha pelota -fútbol, squash, béisbol e sobre todo os de raqueta-. Todos teñen unha parte lúdica. Hoxe en día, o seu xogador preferido é Bela; e en tenis, Rafa Nadal.
Máis compromiso
Di que organizarse é normalizarse. Acaba de abrir unha escola en Canarias co seu nome, atendida día a día, pese ao circuíto e aos adestramentos. E cunha volea do revés, o seu golpe preferido, pídelle á Federación Galega algo máis de compromiso e apoio a este deporte en auxe.
Foi xa dobre campión de Europa, no 2017 e 2019. Xogou moitas veces por selección, representando a España, e outras veces Open por parellas. Fixo parella con Maxi Gabriel, unha das mellores dereitas do circuíto WPT. Antes xogou con Jordi Muñoz e logo con Willy Lahoz, gran figura do pádel e un enorme competidor. A miúdo o seu compañeiro era arxentino, brasileiro. No ránking é o número 30, pero por parella o 15. Segundo con que parella se xunte vai estar máis arriba ou máis abaixo no ranking clasificatorio.
O seu soño
Forma parte do combinado nacional, en plena preparación. Coa súa parella, Álvaro Cepera, e os adestradores Adrián Caviglia, Manolo Pérea, Fabio Romojaro e Carlos Guerra. E inda que admite que hai que ser curtopracista, o seu soño é entrar nas oito mellores parellas do ránking do World Padel Tour e poder xogar o Máster Final.
Adora a sinceridade e as centolas regadas con nestea, mentres oe Sultans of swing, de Dire Straits.
