-A traxectoria da Creba foi sempre en ascenso ata agora, ¿vive a asociación os momentos máis amargos?
-Si, de feito tivemos que facer un expediente de regulación de emprego e despedir a dous traballadores. Sen dúbida, este ano foi o máis duro, pero imos seguir loitando. O que ocorre é que as achegas da Xunta chegan cada vez máis tarde e levamos desde o 2008 solicitando o financiamento mediante o sistema de custe-praza, co obxectivo de darlle estabilidade ao centro ocupacional, pero non o conseguimos, o que está dificultando o avance da Creba. A maiores, os nosos usuarios son discriminados sistematicamente nos orzamentos da Xunta, pois mentres unha persoa con discapacidade física, psíquica ou sensorial recibe cen euros para recursos asistenciais, unha que ten discapacidade por enfermidade mental recibe só vinte euros.
-¿Mira entón ao futuro con preocupación?
-Pois, miro ao futuro con gañas de seguir loitando, de acadar de algún xeito o autofinanciamento. Ademais da venta de produtos a través da tenda, estamos incidindo na procura de axudas, contactando con colectivo e con empresas. Penso que, en xeral, a xente está sensibilizada, agora máis que nunca, coa nosa causa.
