Hai escasamente dous meses que Peregrina Santos colleu as rendas dun bar en Queiruga, pero xa sabe que as dificultades son o pan de cada día do negocio.
-¿Por que decidiu coller o traspaso da cafetería?
-Estaba buscando traballo de camareira e non o atopaba, así que vin a oportunidade de coller este bar. Gústame moito a hostalaría e o meu anterior xefe díxome que «tiña madeira» para ter un negocio propio.
-Partir de cero debeu ser complicado, ¿non?
-É difícil poñer un negocio porque as axudas prometidas non se dan. Un novo empresario, se lle tocan, ten que esperar 7 ou 8 meses para que lle ingresen os cartos e ata ese momento hai que ir tirando.
-De momento, ¿como cualificaría a experiencia?
-Vai indo bastante ben. Non me deron permiso para poñer un cartel anunciando o bar, pero vou tendo unha clientela fixa.
-¿Intenta imprimirlle algo ao bar?
-É complicado porque ao fin e ao cabo é unha cafetería, pero eu quero que se me distinga polo trato aos clientes, sobre todo aos de aquí, que son os que están todo o ano.
-Un desexo para o futuro...
-Hai que ver como avanza a cousa, pero oxalá puidese contratar a unha persoa para que me axudase, porque iso significaría que vén moita xente. De momento, os días de moito traballo, bótame unha man miña filla.