Cambados recompila nun museo o importante legado de Cabanillas

Bea Costa
Bea Costa CAMBADOS / LA VOZ

CAMBADOS

MARTINA MISER

O gran formato convivirá con eses pequenos utensilios que Cabanillas usou na súa rutina doméstica

09 nov 2020 . Actualizado a las 12:04 h.

Ramón Cabanillas pediu que se escribise no seu epitafio: Quero que na lousa que me de sosego / esta palabra que ten ás: Poeta / e esta palabra que ten voz: Gallego. E así figura no cemiterio de Fefiñáns e no Panteón de Galegos Ilustres. O que non podía imaxinar o autor de Vento mareiro é que estes versos tamén ían servir de fío condutor para armar o museo dedicado a el, que vai abrir en Cambados o vindeiro ano.

O deseñador do proxecto, Pepe Barro, presentou onte o proxecto e confesa que estas verbas o impresionaron tanto que xogarán un papel importante no espazo que se vai habilitar no edificio Exposalnés. Xunto a «galego» e «poeta» rotularanse outras palabras significativas na vida e obra do escritor, como son fouce, fe, desterro e Salnés, ata completar unha ducia. Con elas clasificaranse paneis e vitrinas nas que se exporá a medalla que lle concedeu a Real Academia Galega, o crucifixo que o acompañou na súa vida, material gráfico das montaxes de Man de Santiña e O Mariscal, o pucho que lle cubriu a cabeza no bautizo e a máscara funeraria que lle fixo o seu paisano Asorey, entre outros moitos obxectos.

Este percorrido poderá facerse con autoguías, que se editarán en varios idiomas e se distribuirán de xeito gratuíto, e complétase con dous vídeos, un que explica a personaxe e outro titulado Xente de Cabanillas, xente do Salnés, no que persoas anónimas préstanse a recitar ao Poeta da Raza. «Creo que é un proxecto atractivo, espero que poida aplicarse a frase de Blanco Amor: “entrei curioso e saín conmovido”».

Pepe Barro manexará material orixinal e tamén reproducións que solicitará á Real Academia Galega, ao Museo de Pontevedra e ao do Prado, en Madrid, onde se garda unha pintura do barrio de San Tomé, asinada polo paisaxista Lloréns. Cambados estará tamén nun óleo xigante do 1919, asinado por Sánchez Peña, amais de noutros moitos detalles.

O gran formato convivirá con eses pequenos utensilios que Cabanillas usou na súa rutina doméstica, como o abrecartas, o seu escritorio e unha morea de libros e fotografías que pasaron polas súas mans. Os documentos orixinais vanse depositar na casa natal do escritor, situada a poucos metros do pazo de Fefiñáns, un enclave que caeu en desuso e que este proxecto vai recuperar como lugar de estudo e custodia do seu legado. Doutro xeito, explica Pepe Barro, a luz natural que hai en Exposalnés podería estragalo.

Este museo será posible grazas a unha subvención de 50.000 euros da Deputación de Pontevedra, e á achega feita polas familias Cabanillas e Pillado Silvoso, que doaron ao Concello un valioso material relacionado co poeta. Pepe Barro puxo a puntilla, e lanza unha idea. Facer unha ruta turístico-cultural cos museos dedicados a Ramón Cabanillas, a Rosalía de Castro -en Padrón- e a Manuel Antonio -en Rianxo-, que tamén deseñou el.