Nembargantes, esta posta en escea estará á altura doutras citas con moito máis renome e moitos miles de euros máis de márketing (como a Volvo Ocean Race ou a Cutty Sark). A este respecto, Víctor Fernández defende que «tamén nestas citas somos nós, as embarcacións tradicionais as que dinamizamos a xornada» e quéixase de que «cun orzamento realmente moi reducido somos quen de dar comida e albergue a centos de tripulantes». Como mellor exemplo disto pódese establecer unha sinxela regra de tres: «por cada euro que invertimos nós nunha organización deste tipo, as administracións acaban gastando, por algo semellante, entre cinco e dez euros».
Quizais ainda temos moito que aprender doutras culturas marítimas. Quizais ainda temos moito que ensinarlle ao resto do planeta, pero o que está ben ás claras é que o traballo na sombra de carpinteiros de ribeira, de maestros veleiros e de amantes da náutica permiten seguir presumindo destes tesouros.
