La cita musical del fin de semana: Ugía Pedreira estrena trabajo en Ribadeo

y. g. RIBADEO/LA VOZ

RIBADEO

ÓSCAR GORRIZ

Este sábado en el auditorio presenta su primer disco en solitario, «Segmento Cantábrico», con ilusión por hacerlo en la localidad ribadense

12 mar 2022 . Actualizado a las 12:26 h.

Esta es la carta de presentación del concierto con el que públicamente ve la luz el primer disco en solitario de Ugía Pedreira, en Ribadeo este sábado (auditorio municipal, 20.00 horas), en palabras de la cantante focense: «Vai ser, por un lado, a presentación dos once temas que están no álbum Segmento Cantábrico, que van enlazados co poemario Atalaia Norte. Vou estar acompañada de Pierre-Yves Rougier cos sintetizadores, cantos difónicos e voces; Xabier Bello que leva na pantalla tipografías, deseños e pinta in situ; a posta en escena de Marina Oural, que envolve e fai un lazo de todo o segmento e a toda atalaia; as luces de Alberto Casas, que é un iluminador de Cervo que traballou con Milladoiro, Guadi Galego, Mago Antón e moita xente; Xurxo Piñeiro, que é o técnico de son ao que eu lle chamo o máster do son porque traballou moito entre Madrid e Londres co son e ten moito pensamento arredor do son, a produción de Nordesía e o convite de Ribadeo. Así que imos en horizonte amplo».

Pedreira recuerda cuánto ha significado, y significa Ribadeo en su carrera artística previa a esta aventura discográfica ya en solitario. Por el municipio ribadense pasó en numerosas ocasiones, otras con Nordestin@s, Chouteira o Marful. Proyectos colectivos en los que puso su musical grano de arena y llegaron a Ribadeo, como ahora el más personal.

«Creo que cae de caixón que os artistas deberan presentar as súas primeiras cousas na súa contorna, aínda que logo despois nos vai levar o segmento a onde nos vai levar»

Con respecto a Segmento Cantábrico, describe: «Quixen centralo moito no meu territorio de maneira incluso antropolóxica, paleontolóxica e xeolóxica». Lo dice también en alusión a la imagen inicial de este proyecto, inspirada en la Venus paleolítica, «cun escorzo claro mirando ao mar, con esas pedras, que é pedra recollida en Arnao e que pertence a un tipo de pedra arenisca que na época de panxea tamén digamos que está enlazada co que se chama pedra armórica de Bretaña», continúa. Y añade, finalmente: «Eu quixen extrapolar esta vía marítima de relacionamento que leva tantos séculos en movemento e comunicándonos desde Ortegal ata Bretaña, e un pouco dedicar o disco a este horizonte Cantábrico e aos pobos que baña, e que nos relacionamos durante tantos séculos».