«É moi bonito que no estranxeiro asocien o noso fútbol ao tiki-taka»

FOZ

CEDIDO

Tras crecer en la cantera del CD Lugo, Nuno Mecía compagina deporte y estudios gracias a una beca en Nueva York. Pasa la cuarentena encerrado en Foz

21 abr 2020 . Actualizado a las 20:32 h.

Aún resuenan en múltiples lugares del mundo los ecos de la selección española que hace una década conquistó el mundo. Aquel equipo enamoró desde el mimo al balón, y en muchos rincones del planeta importan talento desde España con la esperanza de disfrutar también ese inolvidable tiki-taka.

«No meu equipo hai sete españois, e sempre nos andan ás voltas co tiki-taka. A verdade é que é moi bonito que no estranxeiro asocien o noso fútbol a un estilo tan marcado». Nuno Mecía López (Foz, 2000), además, trata de hacer justicia a esta fama desde el mediocentro de los New York Bears, en la liga universitaria de Estados Unidos. «Son un xogador ao que lle gusta entrar moito en contacto coa pelota, máis un 8 que un 10. Recuperar balóns cústame máis», cuenta desde su confinamiento en A Mariña.

Su formación en el Club Deportivo Lugo lo catapultó al otro lado del charco hace dos años, cuando aún era juvenil, tras ser seleccionado en unas pruebas realizadas en Las Rozas. En Nueva York estudia Business [Empresariales] «nunha universidade enorme». «Alí coidan moito de compaxinar os estudos e o deporte, teñen un trato moi individualizado», cuenta.

Nuno, con la camiseta de los Bears de la New York Tech
Nuno, con la camiseta de los Bears de la New York Tech

Becado, solo tiene que pagar su mantenimiento, «aínda que Nova York é carísimo», explica. «A universidade xestionoume un traballo ensinando as instalacións a novos alumnos. É moi cómodo porque o poño cando quero e gaño bastante ben».

Parte de ese sueldo lo destina a mejorar su tono físico: «Teño un preparador físico porque senón cústame facer ese traballo, e aquí se te descoidas perdes a beca. É unha universidade moi cara, que non podería pagar sen beca, así que non poido descoidar nin os estudos nin o deporte».

«Prima o espectáculo»

Ese carácter tan competitivo fue uno de los cambios que encontró cuando llegó a Nueva York«No fútbol base do Lugo o máis importante era a formación. Aquí non; esíxennos gañar. Hai un adestrador que se está xogando o seu posto e por iso apreta. O ano pasado pillou un bo cabreo porque non nos metimos na fase final. Iso faite madurar como xogador», explica el mariñano.

El modelo competitivo también es muy distinto al español: «Competimos no primeiro semestre, de agosto a decembro, pero o resto do ano tes que manterte en forma e adestrar. Hai distintas conferencias, pero xogamos entre todos. E na competición prima sobre todo o espectáculo, hai cambios ilimitados e en caso de empate sempre hai prórroga con gol de ouro».

Nuno destaca además el exhaustivo seguimiento a una competición en la que juegan todos los miércoles y sábados. Según las estadísticas recogidas en la web de su equipo, los Bears, acumula 31 partidos, cuatro asistencias y dos goles. «Fannos sentir case como profesionais. Hai entrevistas a pé de campo, vídeos dos partidos...».

Cómodo en Estados Unidos

Se describe «cómodo» en un país que le ha proporcionado un alto nivel de inglés, formación, experiencia laboral y quién sabe si una buena oportunidad en el mundo del fútbol que lo sitúe a las puertas de una MLS con estrellas como Vela, Jonathan Dos Santos o, hasta hace poco, Ibrahimovic: «Quédanme dous anos de universitario e xogando nesta liga. Agora voume a Columbus e despois se entro nun bo máster igual poido ter unha oportunidade na segunda ou terceira categoría. O nivel desas categorías é máis baixo que as equivalentes en España; igual teño unha oportunidade».

«Os estadounidenses reciben mensaxes contrarias»

Nuno pasa el confinamiento por culpa de la pandemia de coronavirus en Foz. «Viaxei xusto antes de que se establecese o estado de alarma». Con las clases presenciales suspendidas, las sigue desde casa de forma telemática, y tampoco descuida el entrenamiento: «Teño clase os luns, martes e mércores pola tarde. Ademais tódolos días madrugo, érgome ás 8.30 e ás 9.15 xa estou adestrando co meu preparador físico por vídeo. Ademais mándanme traballo específico e estudo».

El deportista y estudiante focense debería volver a Estados Unidos en agosto, pero aún no sabe si podrá: «É difícil saber se retomarán as clases presencias, e a competición de fútbol igual nin se celebra. Todo dependerá do que pase co coronavirus».

Nuno Mecía, además, cambiará de universidad el próximo curso. «Ireime a Columbus», explica. «Estarei ao lado da Ohio State, que é unha cidade universitaria inmensa, con 50.000 persoas. Quédanme dous anos aquí e quero aproveitar para coñecer máis sitios de Estados Unidos», cuenta el joven, aunque añade: «En Nova York estaba moi ben situado, tiña Times Square a só trinta minutos».

El mariñano contempla ahora desde la distancia la complicada situación que también atraviesa Estados Unidos por el coronavirus: «O problema alí é que reciben mensaxes contrarias e ao final cada un fai o que lle peta. A cousa está complicada. En Nova York un dez por cento da xente quedou sen traballo, e nunha cidade tan cara iso significa perdelo todo, ata a seguridade».