Cinco años después de empezar, y a pesar de los sacrificios, también disfruta de su trabajo. «Gústame moito traballar baixo presión, e nós facémolo: un cerqueiro pódete chamar á noite para que arranxes un aparello duns 700 metros, que leva dous meses comprender ben o seu funcionamento, e ese buque pode saír pola tarde ao día seguinte. Entón hai unha satisfacción de, desde unha esquiniña do porto, facer un oficio necesario, porque por moi bo patrón ou buque que teñas sen aparello non hai pesca», resalta.
Fernández asegura que, pese a su dureza, los oficios relacionados con el mar «enganchan, teñen algo adictivo. Penso que coincidimos todos en dicir o mesmo e eu sempre digo que as redeiras nos dedicamos a isto un pouco por amor ao arte», resalta. ¿Por qué atrapa? «Porque sempre aprendes algo novo e porque sintes que fas algo que alguén ten que facer e que é imprescindible», concluye.
