Las ganaderías, como Mantoño Holstein, de Barreiros, trabajan con normalidad
13 abr 2020 . Actualizado a las 17:28 h.El pasado mes de enero, la explotación ganadera Mantoño Holstein, de San Xusto, en Barreiros, fue reconocida como la tercera mejor granja de España. El título se lo otorgó Conafe, la asociación que reúne a todas las granjas del país. Fue el espaldarazo a una sucesión de reconocimientos en los últimos años a una forma de criar ganado, la de la apuesta por la selección genética, de la que Mantoño Holstein fue una de las pioneras en Galicia hace ya dos décadas. Además, Conafe distinguió a la explotación barreirense con el porcentaje de vacas ex (excelentes) más alto de toda España. En Mantoño Holstein, como en la inmensa mayoría de las ganaderías de Galicia, la alerta sanitaria por el coronavirus apenas ha supuesto alteraciones en la actividad diaria: «Para nós, todo segue igual», apunta Saúl Dorado, que con sus padres, Ana Rodríguez y Ramón Dorado, está al frente de la granja.
«No que é o traballo, a nós a crise polo coronavirus non nos cambiou a vida. Seguimos con total normalidade, xa que se nos deron todas as facilidades, ó ser un sector especial de alimentación. Iso é o normal. Senón, mal ían ir as cousas, porque en Galicia prodúcese máis da metade do leite de España», apunta Saúl Rodríguez.
«Non é certo que se aumentara a produción. A vaca non é unha billa que podas abrir máis ou menos»Lo que se ha hecho es implantar más medidas de precaución en el trabajo: «Nós, certamente, xa o viñamos facendo antes, en cuestión de bioseguridade, así que tampouco supuxo un gran cambio. A xente que traballamos tomamos as medidas que está seguindo todo o mundo para evitar contaxios. Neso somos estritos, pero o traballo hai que seguir facéndoo. ¡Imaxínate que enferma un! Entón, ¿quén fai o traballo? Unha granxa non é unha fábrica que se poda pechar. Cos veterinarios tampouco hai problemas e todo segue máis ou menos igual... o programa reprodutivo da granxa, o clínico, etcétera», añade Saúl Dorado.
Ingresos estables
Y esta normalidad se extiende también tanto a la producción como a los ingresos, que se mantienen estables: «Máis ou menos vimos producindo o mesmo. A vaca non é unha billa que podas abrir ou pechar máis ou menos, dá o que dá e non podes pensar que a partir de mañá vas producir mil litros máis. Iso require un traballo detrás e leva meses, comprar animais... Cando se falou de que as granxas estaban a producir un 50 % máis de leite non é certo. O que pasou é que as industrias tirarían de stocks e así cubrirían a demanda ascendente que houbo os primeiros días».
«Traballamos baixo contrato e que eu saiba, ningunha industria subiu o prezo do leite ó gandeiro»«E a nivel económico tampouco cambiou a cousa, ó contrario, porque todos traballamos baixo contrato. Que eu saiba ningunha industria subiu o prezo do leite ó gandeiro», concluyó Saúl Dorado.