Aurelia Balseiro, pregoeira da Semana Santa: «A arte sacra viveirense é unha arte sacra dinámica, viva, activa e interactiva»

«Sinto moito orgullo, satisfacción e ledicia, por suposto, pero tamén un pouco de pena polo adiamento de dous anos da pandemia e visto o panorama internacional que temos agora mesmo, porque o momento ten que ser máis de esperanza pero non deixa de estar aí unha fonda tristura polo contexto da guerra no que estamos», expresa a directora do Museo Provincial de Lugo Aurelia Balseiro (O Folgueiro-O Vicedo, 1967) xa no papel de pregoeira da Semana Santa de Viveiro. Este sábado intervirá ás 20.30 horas no Teatro Pastor Díaz viveirense, presentada por José Manuel González, e antes do concerto da Coral Alborada.

—Como se achegou ao longo da vida á Semana Santa e Viveiro?

—Nacín en Folgueiro (O Vicedo) e aos tres anos fun vivir a Burela e tamén estudei en Foz. De pequeniña viña á procesión da Borriquita e ás diurnas, con meus pais. Aínda que fóramos á misa en Suegos a bendecir os ramos, a miña parroquia, participabamos nas procesións de Viveiro, ‘a vila’ que é como che chamábamos dende meus avós. Lembro a todas as familias da contorna estrenar roupa, ir ás procesións, sacar fotos no xardín Noriega Varela... Esas son as lembranzas de nena.

—En relación coa súa labor, que importancia lle dá á imaxinaría viveirense?

—Como historiadora da arte, son consciente do valor do patrimonio cultural e material asociado á Semana Santa. Pero, aparte, tamén hai elementos efímeros e intanxibles que pertencen ao patrimonio cultural inmaterial e fan desta Semana Santa unha celebración distinta e especial, con respecto a outras de dentro e fóra do país. A arte sacra viveirense é dinámica, viva, activa, interactiva... É dicir, non está simplemente exposta nunha vitrina.

—Cobra sentido cando se mira e esperta emocións.

—Efectivamente. Ten esa parte de provocar devoción, sentimento; é dicir, interactuar co espectador. A arte sacra, relacionada coas procesións da Semana Santa, ten esa particularidade. O espectador pode ser crente e devoto, ou non. Ainda así, hai esa parte de emoción absolutamente viva e que continúa igual co paso do tempo. Penso que das cousas máis importantes da Semana Santa de Viveiro é como se involucra toda a comunidade. Toda. Ademáis do traballo da Xunta de Cofradías, todas as cofradías e irmandades, tamén en xeral, o pobo, se involucra. As tradicións mantéñense porque se transmiten. Esta labor de transmisión é fundamental para a súa conservación. É trascendental que existan colectivos que custodian e difundan estas tradicións e os bens asociados a elas.

---

---