«Gustaríame volver xa, pero nin hai transporte nin é responsable»

Iván Díaz Rolle
I. DÍAZ ROLLE VIVEIRO / LA VOZ

A MARIÑA

Xaime Ramallal

La celeirense Laura Cao, atrapada en Francia, cree que terminará su contrato como profesora de castellano en Montbéliard sin retomar las clases

13 abr 2020 . Actualizado a las 05:00 h.

A muchos mariñanos la crisis del coronavirus los ha pillado a miles de kilómetros de sus familiares y amigos. Solos y sin posibilidades de volver a su hogar. Es el caso de Laura Cao Dóriga (Celeiro, 1995), que desde octubre da clases de español en dos institutos de Montbéliard, en la región del Franco Condado francés, muy cerca de las fronteras con Suiza y Alemania, gracias a un programa de auxiliares de conversación. «As clases suspendéronse o 16 de marzo e estaba previsto que finalizase o contrato o 30 de abril, pero seguramente o acabe sen que se poida retomar a docencia», cuenta.

Con todas las limitaciones que provoca el estado de alarma a la hora de desplazarse, Laura no tiene por el momento opciones de regresar a Viveiro: «Puiden volver a fin de semana previa a que cancelasen as clases, pero eu tiña contrato ata finais de abril e tiña medo a que Francia retomase a normalidade antes que España e non tivese forma de volver. Pequei de inocente porque me quedei para ver como evolucionaba todo e agora están cancelados todos os vós».

La mariñana esperará a ver cómo se suceden los acontecimientos con la esperanza de regresar en el mes de mayo. «Claro que me gustaría volver xa, pero nin hai transporte nin é responsable porque o mellor é que cada persoa pase o confinamento onde estaba. Podemos estar infectados sen sabelo e espallar máis o virus», razona.

Así, ya descartó las posibilidades que le ofrecieron para desplazarse: «Falei coa embaixada pero a única solución que me dan é voar dende París ou o sur de Francia ata Barcelona ou Madrid. Pero como me desprazo ata alí? E tamén me aconsellaron agardar a que todo calme».

Confinada en un instituto

Laura, graduada en Traducción e Interpretación, está confinada en el instituto donde vive y trabaja. «É unha sorte porque teño campo e patio para desfrutar do aire libre. Trato de manter rutinas. Levántome cedo, estudo un pouco e fago algo de deporte», relata.

La zona en la que vive fue una de las primeras en verse afectadas por el coronavirus en toda Francia: «O Franco Condado está afectado como case todo o mundo. Pero ademais en Mulhouse, Alsacia, que está a uns 40 minutos en tren, houbo unha propagación moi rápida de contaxios. Foi unha das primeiras zonas que illaron e algúns compañeiros cos que traballo non asistiron a clase tras visitala polo risco».