A Mariña: «Pensamos que era bo tándem xuntar psicoloxía e logopedia nun só centro»

Alicia Lage (Cangas de Foz, 1979) e Carmen Marín (Burela, 1986) abren mañá nun baixo do n.º 139 de Arcadio Pardiñas en Burela, ás 20.00 horas, a clínica de psicoloxía e logopedia Sinapsis.

-Que as levou a abrir Sinapsis?

-[Carmen Marín] Pensamos que psicoloxía e logopedia deben ir da man e que era un bo tándem xuntar ambas profesións nun centro e ofertalo así. Aínda que atendamos independentemente, nalgunha circunstancia podemos ter que traballar xuntas.

-[Alicia Lage] Hai estudos que son a xustificación de por que son tan necesarios profesionais no ámbito da saúde, que traballen en equipo e en coordinación co resto de profesionais do eido (orientadores, psiquiatras, neurólogos...) co afán de ofrecer apoios e intentar dar solucións, sempre no contexto dun equipo multidisciplinar, xa sexa dende o ámbito da privada ou do público. Hai un estudo epidemiolóxico feito a maiores de 18 anos, e publicado polo Sergas o ano pasado, que fala da prevalencia dos trastornos mentais en Galicia. Segundo este, o 21,6 % dos adultos galegos que viven nos seus domicilios experimentaron ao longo da súa vida algún trastorno mental e o 7,4 % ao longo de 2017. Os trastornos psiquiátricos máis comúns son os de prevalencia de vida (ao longo da vida), un 10,5 % os relacionados co uso de sustancias, o 9,9% co estado de ánimo e un 5,7% os de ansiedade. No 2017, un 3,7 e 3,1 os trastornos de estado de ánimo e de ansiedade respectivamente. Nese mesmo estudo fálase tamén de trastornos subumbrais, quere dicir que hai moita xente que sen cumprir os criterios diagnósticos para falar dun trastorno depresivo ou de ansiedade ten moitas manifestacións clínicas.

-Fala de adultos. E os menores?

-[A. L.] A poboación infanto-xuvenil é a gran esquecida. Hai moi poucos estudos dos cero aos dezaoito anos. Encontrei un interesante realizado en atención primaria, publicado en 2018, no ámbito da Coruña e Pontevedra. Segundo o mesmo, a patoloxía máis frecuente atopada son trastornos do desenvolvemento (9,4 %) e dentro deles TDAH (5,36 %), trastornos da linguaxe e da comunicación (3,42 %) e da aprendizaxe (3,26 %), seguidos de trastornos ansioso-depresivos e de conduta. Sinapsis xorde con moitas ganas e ilusión para intentar apoiar e axudar ás familias e complementar o noso traballo con outros profesionais. Ademais, unha das nosas ferramentas para traballar diversos trastornos van ser as lentes de realidade virtual. Para isto Sinapsis establece unha colaboración con Psious, pioneira a nivel mundial.

-Teñen ganas e experiencia!

-[A. L.] Levamos anos traballando no ámbito semiconcertado. Eu empecei traballando na UAD de Burela; a raíz de aí metinme na Asociación Camiña e actualmente levo dez anos en Aspanane.

-[C. M.] Eu teño experiencia en logopedia. Quero resaltar que non só hai que etiquetar a logopedia para poboación infantil, tamén abarca máis patoloxías e moi frecuentes na poboación adulta. Está indicada tamén para docentes con fatiga vocal, xente que quere preparar un exame oral ou ten que de falar en público e mellorar a dicción, en casos de trastornos neurolóxicos como ictus que comportan tamén problemas de comunicación como afasias e disartrias... E a fala é imprescindible para o home!

-Como traballa en logopedia?

-[C. M.] O logopeda sempre debe ter o espello ao seu carón, para mirar como articulamos, movementos da cara, lingua, labios, todo o aparato fonador. A sesión é sempre individualizada, aínda que nalgunhas situacións se pode facer en grupo cando hai a mesma patoloxía. Tamén facemos relaxación, porque moita xente tende a tensar a musculatura da cara e pescozo á hora de falar. A terapia miofuncional tamén está moi en vangarda. Tamén reeducamos a respiración para mellorar o patrón da fala, pois para alongar a fonación é necesario ter unha boa coordinación coa respiración, intentando evitar a fala «afogada». Tamén en logopedia imos recorrer ás novas tecnoloxías.