«A este ritmo, as previsións son que se consuman uns 500 quilos de carne»

Tentación gastronómica e moi moi carnívora a que vén do Palacio de Cristal e Don Chuletón en Burela. Xusto o nome deste último local fai referencia a unhas novas xornadas, xa abertas, dedicadas precisamente a ese manxar para os máis profundos amantes da carne. O de vaca é o protagonista. Ollo, ata o 19 de novembro!

-Como son estas xornadas?

-Empezamos o 15 de outubro cun menú especial de pratos que non temos na carta, tamén para facer algo distinto, e como mínimo para dúas persoas. Componse de cecina con foie de pato, queixo con pementos do piquillo e anchoas e un chuletón de vaca para compartir, podendo facerse ou ben na mesa ou na nosa parrilla do Don Chuletón.

-É verdade, que teñen aí unha campana extractora por mesa.

-Está moi ben cando a un lle gusta a carne máis feita, a outro menos feita... Pois alí na mesa cada un pode facela á súa maneira. Se a facemos nós, tamén se fai no punto no que pida o cliente.

-Si, para gustos... hai quen quere a carne sangrando ata o que a come que parece «coiro», non?

-Quen llo pide ao punto ao parrilleiro é realmente ese punto pouco feito pero un pouco máis, que sería o ideal, no que está a carne rojita, como lila, pero non chega a sangrar tampouco. Si que hai xente á que lle gusta que sangre... feita volta e volta.

-Canta carne é necesaria logo para satisfacer aos comensais destas xornadas do chuletón?

-Ata o de agora foron funcionando bastante ben, é dicir, teñen aceptación e á xente gústalle, como tamén son pratos que non están na carta... Pero o importante é que podes vir comer tamén chuletón só, sen ter que pedir o menú para comer a carne. A este ritmo ao que vamos, as nosas previsións son que se consuman uns 500 quilos de carne.

-Haberá chuletóns para sacarlles o sombreiro, digo eu...

-Hai quen pide, para un só, un chuletón de quilo e pico! Hai xente que o come. Temos unha máquina na que vamos facendo cortes e pesamos. Se é para dous facemos o corte máis grande e se é para facer na mesa cortámolo en filetitos algo máis gordos que un filete e é o que vas comendo logo na túa parrillita, como digo eu. Quizais o que máis gusta é facelo un na mesa. Tamén temos na carta as carbonadas ibéricas, que lles gusta moito aos nenos, pois se divirten comendo. A verdade é que é unha experiencia.

-Procedencia da materia prima.

-Os patrocinadores oficiais son Cárnicas Santa Engracia de Lugo. Neste caso, os chuletóns de vaca son deles. Tamén compramos moitos chuletóns de vaca a Rufino e en Lugo. En canto a bodega, Distribuciones Carreiras.

-Que viños son ideais para acompar este tipo de carne?

-No menú non vai incluída a bebida pero temos dous viños como recomendados que van moi ben, o Rioja Cosme Palacio e un Ribera del Duero, que lle vai tamén xenial á carne, é Terras Gauda. Espectacular coa carne!

-O churrasco tamén é típico.

-Si, gusta moito á xente o de tenreira e o de porco e temos o de angus, que é boi americano, dende fai cinco ou seis anos. Gusta moitísimo á xente. É unha carne un pouco máis forte e ten un sabor doce. Está riquísima.