No dejarse llevar por la riqueza ciega, mensaje de la ofrenda de Os Remedios

A MARIÑA

El alcalde de Ribadeo, oferente, lo propuso, y el obispo lo pidió a la Virgen
15 sep 2014 . Actualizado a las 07:01 h.El alcalde de Ribadeo, Fernando Suárez (BNG), ejerció ayer por sgunda vez como oferente en la Ofrenda de Os Remedios, en Mondoñedo, manteniendo así una tradición que se remonta al año 1938, desde cuando los alcaldes de los concellos de los seis antiguos partidos judiciales de la diócesis de Mondoñedo-Ferrol se van rotando para hacer sus peticiones a la Virgen de los Remedios, patrona de la diócesis. Suárez reivindicó el idioma gallego, clamó por la unión frente a los recortes y abogó por situarse al lado de los más débiles.
Ante las autoridades presentes y los representantes de los ayuntamientos de Ribadeo, Mondoñedo, Ferrol, Villalba, Vivero y Ortigueira, el obispo de la diócesis, Manuel Sánchez Monge, respondió al alcalde haciendo suya la petición de no dejarse llevar por la riqueza ciega.
Suárez se salió del guión que se supone a una ofrenda de estas características con un discurso, como se esperaba, laico. Así habló del gran contendo simbólico de la ofrenda: «Foi o noso un reino que gozou de grande prestixio na Idade Media pero que, co paso dos séculos, foi perdendo protagonismo e peso relativo por mor de inxerencias externas e tamén pola nosa propia división. (...). Alá polos anos 30 do século XIX, a cegueira do liberalismo centralista borrou as últimas pegadas dese glorioso reino de Galiza. Agora, en plena cegueira recentralizadora baseada no argumento da falta de recursos, tamén se queren botar por terra moitos logros e institucións moi vinculadas á nosa vida cotián. Fagámoslle fronte xuntos».
«Os nosos devanceiros cumpriron coa súa terra e co seu tempo. Souberon legarnos todo o que hoxe temos ao noso alcance. Nunca como até agora estivemos tan perto de estragalo todo; nunca coma nos nosos tempos se puido ter destruído a nosa paisaxe, o noso medio ambiente. Saibamos amar e respectar todo ese legado que os nosos poetas nos cantaron», añadió.
«Galiza precisa seguir loitando por un futuro mellor (...) e só o conseguirá se é quen de combinar tradición e modernidade, respecto polo propio e incorporación do mellor doutros pobos sen renunciar ao seu. Especial mención temos que facer ao que máis nos identifica e une como galegos: a nosa lingua. É un tesouro de valor incalculábel», dijo Suárez.
En su réplica, el obispo Manuel Sánchez Monge señaló: «O señor oferente comenzou pedindo que "non nos deixemos levar pola riqueza cega aplicando modelos de desenvolvemento económico que non se adecúan ao noso medio ambiente ou que se basean simplemente no enriquecemento persoal a costa dos nosos conxéneres. Creemos valores que dignifiquen o propio, que o respecten e o fagan merecedor de ser respectado". Fago miña a sua petición e a poño aos pes da Virxe dos Remedios». Finalmente, antes de entrar en la homolía propiamente dicha, Sánchez Monge citó textualmente el párrafo final de la ofrenda de Suárez, cuando expresó su deseo, «de que a Virxe dos Remedios e a fe ilustrada dos seus crentes axuden a guiarnos a todas e a todos, coma mulleres e homes, por unha lealdade irrenunciábel: que o noso corazón estea sempre do lado dos que menos teñen. Desa comuñón fraterna participa o meu corazón e alenta, dende aquí e dende hoxe, para seguir camiñando cara a utopía».