Carlos Casares converteuse durante case dúas décadas nun observador literario que avogaba por derrubar prexuízos e dialogar en igualdade con outras culturas
Os fillos de Carlos Casares lembran unha infancia «libérrima», na que participaban na tertulia diaria da sobremesa na casa. «Os nenos tiñamos voz para falar con Ramón Piñeiro, Torrente ou Saramago», din
Firme defensor da tolerancia e da liberdade, home de xenerosidade infinita, humanista sempre comprometido coa defensa de Galicia e excepcional narrador, Casares tamén foi unha literatura en si mesmo