La pronunciación del inglés se enseña aún mal y con materiales aburridos

j. gómez SANTIAGO / LA VOZ

SANTIAGO CIUDAD

Una investigación de la USC propone utilizar juegos y otros formatos más atractivos

04 feb 2016 . Actualizado a las 05:00 h.

A pesar de los avances en las clases de inglés como lengua extranjera, aún no se le presta suficiente atención a la pronunciación, y persisten carencias en profesorado y alumnado del idioma. Así concluye una tesis doctoral defendida en la USC por Yolanda Joy Calvo Benzies, orientada por el profesor Ignacio Palacios. Su estudio se basó en encuestas de 1.170 estudiantes y 254 docentes, de Galicia y otras comunidades.

Yolanda Joy concluye que ambos colectivos coinciden en que el tiempo dedicado a la pronunciación es «claramente insuficiente». Analizó 30 libros de texto y verificó que incluyen pocos ejercicios de pronunciación, y en formato «repetitivo e aburrido». «Os libros de texto de inglés utilizados en España ensinan a pronunciación de forma tradicional e pouco comunicativa», sostiene.

Esta experta propone diseñar materiales con más actividades de pronunciación, en formatos más atractivos y motivadores. Entre ellos, usar juegos muy conocidos. Valora que sería positivo «adaptar as rúas de Monopoly con certos sons do inglés; crear preguntas sobre vogais, consoantes, variedades de inglés ou acentuación no Trivial; cambiar o nome das posibles armas utilizadas no Cluedo; ou crear pequenos canles de televisión ou radio exclusivamente nese idioma».

Además, Yolanda Joy advierte que la mejor edad para aprender un idioma es en los nueve primeros años de vida, y el profesorado de primaria debe poner énfasis en la destreza oral para hablar la lengua extranjera «deixando de lado todo tipo de vergoñas e medo», indica.

Gonzalo Constenla, director de la Escola Oficial de Idiomas, donde también investigó Yolanda Joy, explica que además de la pronunciación, en la comunicación «tamén inflúen outros factores. Hai profesorado de inglés con moita presión, porque alén da pronuncia ten que atender as outras destrezas do idioma. Penso que non hai que ter obsesión en pronunciar como unha persoa nativa, nun idioma como o inglés hai moitas formas diferentes de pronuncia. Por iso no ensino convén traballar como un todo a pronuncia, a estrutura, a riqueza de vocabulario, a coherencia. E o ensino dunha lingua debe ser personalizado, segundo as necesidades de cada estudante no proceso de aprendizaxe», afirma.

«Que escoite moito»

Constenla valora que «o que máis se debe traballar talvez sexa a comprensión oral; que o alumnado escoite primeiro, que escoite moito, que teña en especial moita exposición ao medio oral da lingua. Porque canto mellor saiba descodificar o que escoita, mellor pronunciará». En este aspecto sostiene que «notamos unha mellora na comprensión oral do inglés, sobre todo no alumnado máis novo. Iso tamén se debe a que o inglés é hoxe unha lingua máis presente na nosa sociedade que hai 10 ou 20 anos, e iso favorece un avance».

Para el director de la Escola de Idiomas, otro problema que contribuye a explicar los defectos de pronunciación es la «ideoloxía monolingüe que se promovía en España; cando o feito de ter dúas linguas, como acontece na nosa comunidade, é unha vantaxe para aprender unha terceira, unha cuarta ou máis linguas. E se se introducise cedo o ensino do portugués, tamén favorecería aprender mellor o inglés».

«Os libros de texto de inglés ensinan a pronunciación de forma tradicional e pouco comunicativa»

Yolanda Joy

«Notamos unha mellora na comprensión oral do inglés, sobre todo no alumnado máis novo»

Gonzalo Constenla