A presidenta da Asociación Galega de Fibromialxia destaca os avances conseguidos na sanidade e pide máis apoio institucional e social
14 may 2017 . Actualizado a las 05:00 h.Maior recoñecemento, investigación sobre o seu problema de saúde, apoio no ámbito laboral, prestacións sociais sen discriminacións, e mellor atención sanitaria: esas son as reivindicacións que onte fixo públicas a Asociación Galega de Fibromialxia (Agafi), para celebrar o Día Mundial dedicado a este mal, ao se completar 25 anos do seu recoñecemento pola OMS. Dolores Bermúdez preside en Santiago esta entidade desde que se fundou, no ano 2000.
-¿Cal é a súa experiencia coa fibromialxia?
-Fun diagnosticada en Suíza, onde traballaba. Alí era recoñecida como unha doenza laboralmente incapacitante, aínda que antes trataban de adaptar a persoa a outros empregos.
-¿Como é que fundou Agafi?
-Ao regresar para Santiago comprobei que aquí era un problema moi descoñecido. En Galicia non existían asociacións de persoas afectadas, había só dúas ou tres en España. Foi por iso que pedín axuda da asociación de mulleres Alba e decidín promover Agafi.
-¿Como actuou Agafi?
-Contactamos nestes anos con todas as institucións que entendíamos podían facer algo que nos axudase, e con moitas outras entidades: co Parlamento, consellerías da Xunta, concellos, partidos políticos, hospitais, xulgados, profesionais moi diversos; todo o que vimos oportuno.
-¿E que resultados conseguiron?
-A pesar de detectar moita incomprensión, o certo é que notamos avances na sanidade. Hai un número importante de profesionais da saúde que xa consideran a fibromialxia como unha doenza, e tamén se diagnostica antes. O noso maior problema é que non nos recoñeza a Seguridade Social, e cando se pide unha baixa, unha discapacidade ou unha incapacidade por fibromialxia, vemos como se pechan as portas. As incapacidades que se conseguiron foron por outras doenzas.
-¿Como é iso?
-Por fibromialxia primaria, como foi o meu caso en Suíza, non coñezo ningún; aquí sempre está asociada a outra doenza: un mal psiquiátrico, sensibilidade química, hernias, túnel carpiano, migrañas ou outras, que agravan o cadro. Como aconteceu nun caso recente en Cataluña, cunha técnica auxiliar de enfermaría, que tiña tamén unha doenza psiquiátrica, sensibilidade química múltiple e outras patoloxías causantes de dor crónica.
-¿Como funciona hoxe Agafi?
-Agora temos menos altas de persoas asociadas que cando comezamos, en parte porque hai moitas máis posibilidades para ter información. Porén, continuamos a organizar servizos e actividades, que teñen moita demanda.
-¿Que servizos e actividades?
-Servizo xurídico, médico, apoio psicolóxico, e actividades como estiramentos ou baile terapéutico; e non atendemos máis persoas por falta de espazo no noso local da rúa do Home Santo. Mesmo se interesan persoas que padecen outros problemas de saúde diferentes.
-¿Que procuran esas persoas?
-Ven positivas as actividades e servizos que ofrecemos. Moitas das persoas que participan nesas actividades notan melloría: dormen mellor, teñen máis e mellor mobilidade, e mesmo van diminuíndo a medicación; e iso xa é moito.
-¿Para que celebran o Día Mundial da Fibromialxia?
-Para dar maior visibilidade a reivindicacións e aspiracións que permanecen sen solución. Cos recortes dos últimos anos, e ao ser unha doenza de mulleres no 90 % dos casos, non ten tanto apoio. En Agafi ofrecemos axudas para vivir mellor e paliar a dor; porén, iso non é suficiente: precisamos máis apoio, que as institucións e a sociedade nos entendan mellor, o mesmo que acontece con persoas que padecen outros problemas de saúde.
Afectada. Dolores Bermúdez foi diagnosticada de fibromialxia en Suiza.
Presidenta. Fundou e preside a Asociación Galega de Fibromialxia en Santiago.
Día Mundial. No ano 2000 comezaron a celebrar o Día Mundial, sempre en maio.