El abogado de los socialistas cree que juzgar a Baltar es un acto ejemplarizante

x. m. r. OURENSE / LA VOZ

ESPAÑA

29 jun 2014 . Actualizado a las 06:00 h.

En la cuenta atrás del conocido como caso Baltar, el abogado José Arcos se muestra satisfecho y esperanzado. El letrado que guió la actuación del PSOE confiesa que no tiene una especial obsesión con una condena para José Luis Baltar: «É un señor que xa non está na política e xa tanto ten, por moito que ese sambenito ou a condena social lle poidan pasar factura. O que se está a xulgar son condutas non axustadas á estrita legalidade, que é do que se trata. E que un expresidente da Deputación se sente no banco é unha situación exemplarizante». Arcos mantiene que el proceso que afecta al veterano político no lo mira con una perspectiva diferente a otros casos -«persoalmente da Xustiza o que espero é que se teño a razón, ma dean. Para min esa é a xustiza»- y que, aunque pueda parecer un tópico, de lo que se trata «é de defender os intereses xerais. Precisamente con estas actuacións é como se protexe o ben xeral e o comportamento democrático».

El abogado no admite intencionalidad o estrategia política. Para Arcos la sociedad falló en conjunto: «Baltar levaba facendo estas prácticas 20 anos e todo iso era público e notorio. E ningunha institución de control funcionou: porque non esquezamos que calquera institución ou cidadán podía denunciar o que pasaba, e no caso dalgunhas institucións actuar de oficio. Pero non interesaba. Que é algo que pasa sempre coa mentalidade deste país: cando alguén triunfa ou acada un certo prestixio social xa se lle permite todo, sen ningún tipo de control. Neste caso fallou todo».

Confiesa sin la menor sombra de duda que no las tuvo todas consigo y que temió «moitísimas veces» que el proceso se quedase por el camino. Y lo dice sin reparos: «Todos sabemos como viñan funcionando as cousas ata o de agora e somos coñecedores de iniciativas semellantes que foron rexeitadas. O máis normal era que pasara iso». Arcos cree que ha influido la presión social, el malestar ciudadano hacia determinadas prácticas políticas, y lo que para él tiene más importancia: «O cambio de ciclo. Se o equilibrio de poderes do que el formaba parte non cambiara, todo seguiría igual. A alguén do seu grupo lle interesa agora que isto saia adiante, non me cabe a menor dúbida diso».