Es vicepresidente del Parlamento gallego, pero cuando Miguel Ángel Santalices Vieira (Bande, 1955) habla de José Luis Baltar no lo hace en clave política. Son amigos íntimos y ayer, tras conocer la sentencia, llamó al condenado para interesarse por él. «Pareceume que estaba tranquilo, como sempre. El sempre foi unha persoa que non quere que os demais noten que está preocupado. Á xente que está ao seu lado trata de non manifestarlle a súa preocupación. Isto non é agradable para ninguén e quixen darlle ánimo pero el transmitiume sosego e tranquilidade», explica Santalices.
Aunque hablaron a media mañana, el vicepresidente del Parlamento explica que Baltar ya estaba convencido a esas horas de que recurriría la sentencia. «E a min paréceme ben. Despois de escoitar o seu alegato final penso que aí dixo moitas cousas pero que no recurso poderá explicarse algo máis», dice Santalices, que se quedó «impresionado» con el discurso con el que el expresidente cerró su juicio. Destaca su capacidad de síntesis. «Aí me din conta do que é unha persoa humana. Foi un alegato dunha gran crueza. Notábase que, despois de tanto tempo falándose del, quería poder dicir el tamén a súa versión e fíxoo moi ben. Vese que ten unha gran lucidez mental porque estaba moi ben fiado. Foi un discurso que o resume todo», explicaba ayer Santalices.
Asuntos administrativos
Preguntado por su valoración personal al respecto de la sentencia, el vicepresidente del Parlamento se limitó a decir que respeta «por encima de todo á xustiza». En todo caso, Miguel Santalices hace hincapié en que los hechos por los que Baltar ha sido condenado no pueden calificarse como de una gravedad especial. «Son asuntos administrativos que nada teñen que ver con outros asuntos moi de actualidade», sentenció el amigo íntimo de Baltar, que espera que la Audiencia Provincial acabe aceptando los argumentos del recurso del expresidente provincial ourensano.