No seu afán de marcar distancias co PP, o Partido Socialista deu ao asunto unha nova volta de rosca. Como a palabra abstención ségueselles atragantando a moitos dos seus representantes, utilizaron unha perífrase para dar a coñecer a súa postura na investidura de Rajoy: é a opción menos mala, din, e suponse que o é para o país ao evitar unhas terceiras eleccións, e tamén para o PSOE, que evita unha máis que probable desfeita, se chegan a realizarse.
O mesmo presidente da actual xestora, que defendía a opción da abstención, sentiuse obrigado, na comparecencia ante a prensa tras a reunión do Comité Federal do partido, a repetir unha e outra vez a postura de rexeitamento do PSOE á política do PP. E presentou a abstención non como a mellor opción posible, dadas as circunstancias, senón como a menos mala.
Dá toda a impresión de que, mentres que o PP está a aproveitar a situación para mostrarse conciliador, respectuoso e disposto a negociar para conseguir mediante pactos mesmo a resolución de vellos problemas -polo menos iso din- o PSOE non parece atopar o camiño dunha oposición construtiva que en efecto mellore as políticas do PP e mellore tamén a triste imaxe de rebeldías e divisións, mesmo territoriais, que o PSOE está a ofrecer.
Oxalá que se centren e fagan unha oposición que non nos leve a estrañar a maioría absoluta do PP.