Inglaterra levaba corenta anos índose da UE, porque en realidade nunca estiveron completamente, pero, como o caimán da canción e algúns políticos, non acababa de irse. E así seguirán, se a Unión Europea conséntello.
Triunfou o «out» e provocaron un venres negro nas bolsas de todo o mundo, pero a Bruxelas non chegou aínda a solicitude oficial de abandonar a Unión. David Cameron dimite, pero a cámara lenta e para o outono. El non quere xestionar a saída e non se sabe aínda quen vai a ser o seu sucesor nin cando se atopará en situación de facelo. Que a incerteza se instale nos mercados bolsistas tráelles ao fresco, eles van ao seu.
Durante anos e anos, Inglaterra manifestou o seu malestar coas regras da UE e conseguiu múltiples excepcións e privilexios esgrimindo sempre a ameaza de irse. Agora din que queren unha relación «o máis estreita posible», tan, tan estreita que non poida pasar por ela a libre circulación de persoas, pero si o libre comercio. Que ben! ¡Que listos!
Confiemos en que os socios comunitarios poñan dunha vez por todas a este caimán no seu sitio, Barranquilla ou a Commonwealth, pero non na UE onde estivo dando dentadas tantos anos. Se o caimán quere comer, que cace fora ou que acepte a gaiola.