O grupo vocal de versións de clásicos tuneados do pop contemporáneo actúa esta noite no Con do Moucho, na Illa
02 dic 2016 . Actualizado a las 05:00 h.Empezou, non vou dicir que como unha broma, pero si que con moita menos trascendencia da que axiña adquiriu. A idea é tan sinxela como eficaz: coller míticos temas do pop, dende os 90 ata hoxe, quitarlles o envoltorio da comercialidade e tunealos en clave de desenfadado trío vocal. As redes amplificaron a proposta e hoxe son icona da modernidade musical galega.
-¿Seríades capaces de versionar calquera canción?
-A nosa filosofía é que calquera canción é versionable. Nalgún momento incluso se nos pasou pola cabeza só versionar cancións que non nos gustasen aínda que despois desbotámolo. Pero si é certo que houbo algunha canción que traballamos nela pero non resultou. Por exemplo empeñámonos moito en facer un reguetón pero non lle dimos sacado o xeito.
-¿Por que credes que algo tan primario como tres rapazas cantando se convertiu en algo case posmoderno?
-Supoño que porque foi algo inesperado, porque era algo que non se facía. Tamén polo propio atractivo da música vocal e pola nosa falta de escrúpulos á hora de abordar o repertorio, que pode ir de Sabrina aos Backstreet Boys ou das Spice Girls a Beyonce.
-¿Non hay ningún tipo de complexo?
-Non, de feito o espectáculo está cada vez más desinhibido e cada vez se nos ocurren cousas máis tolas. Ata o punto de que as veces temos que dicir, bueno, non imos facer isto de momento (rise). Tamén é certo que ao final sempre o acabanos facendo.
-Dende logo clasificarvos non resulta doado.
-Non, nin nós mesmas saberíamos donde facelo. Incluso cando falan dun grupo de versións non nos sentimos identificadas porque levamos as cancións tan ao noso terreo -por exemplo facemos o Single ladies de Beyonce a ritmo de muiñeira- que as sentimos como propias.
-Dicides que un dos vosos obxectivos era dignificar a música da vosa adolescencia. ¿Sentídela maltratada?
-É que hai moita xente que semella que agora se avergonza da música daquela época. Nós reivindicamos que que esa música era boa e pode seguir séndoo, así que fora complexos e a versionala.
-Vindes a tocar á Illa, posiblemente o único concello de Galicia no que non hai nin unha soa vaca, ¿que pode pasar?
-Pode ser moi interesante, pero haberá que ir ao Moucho para sabelo.