Claves para controlar os valores que transmitimos a través dos xoguetes
14 dic 2016 . Actualizado a las 05:00 h.Cada vez son máis os pais que se indignan, con todos os motivos, ante anuncios que transmiten valores sexistas, consumistas, insostibles desde o punto de vista ambiental ou directamente enganosos. E que, en consecuencia, se preocupan de axudar os seus fillos a saber nadar con espírito crítico nas augas turbulentas da publicidade, cheas desas quenllas que chamamos mensaxes subliminares.
Estas datas, cando toca escribir a carta aos Reis Magos, son ideais para plantearse o modelo de xoguetes co que os máis pequenos da casa forxarán a súa visión do mundo… E de si mesmos.
Na medida do posible, é recomendable dar prioridade a estes criterios básicos:
1. Nin excesivos nin demasiado caros. O feito de regalar un número excesivo de xoguetes ou os máis caros do mercado é unha forma de transmitir valores hiperconsumistas nun momento en que boa parte da poboación española ten problemas para cubrir as súas necesidades básicas.
2. Variados. Que desenvolvan as múltiples facetas da personalidade, non só una (por exemplo a deportiva, regalando un balón, un futbolín, un chándal e botas de adestramento).
3. Cooperativos e solidarios. Que fomenten a relación cos demais, o achegamento a outras culturas e os xogos cooperativos non competitivos.
4. Que non reproduzan estereotipos sexistas. Isto non consiste en obrigar ás nenas a xogar con coches e aos nenos con bonecas, senón en superar esa tendencia que segue existindo de escoller xoguetes de nenas para elas e xoguetes de nenos para eles.
5. Nin bélicos nin violentos. O feito de que a algúns nenos lles guste xogar con pistolas ten máis que ver co seu desexo natural de sentirse poderosos que cunha tendencia a ser violento. Así que non debemos escandalizarnos si os vemos xogar ás pelexas ou ás guerras. Pero outra cousa moi distinta é facilitarlles xoguetes bélicos ou videoxogos violentos.
6. Procedentes de empresas responsables. O 80 % dos xoguetes fabrícanse en China , Indonesia e Tailandia, onde a man de obra barata e as condicións laborais de explotación son habituais. Con todo, hai outras plantas de produción respectuosas coas condicións de traballo. Saber cales son estas empresas é relativamente fácil a través de Internet. E en xeral, sempre será máis recomendable comprar nas pequenas tendas de barrio que nos macrocentros comerciais.
7. Elaborados con materias primas respectuosas co medio ambiente. O uso de materiais naturais e biodegradables, como a madeira, sempre é preferible ao do plástico ou o PVC. En canto ás pilas, sempre constitúen unha ameaza para a natureza. Cantas menos, mellor.
8. Que respecten os tres erres básicos. Reducir, reutilizar e reciclar. Os xoguetes resistentes, tras un uso coidadoso pódense doar pasado o tempo a familias sen recursos. Ademais, hai que evitar a acumulación de envoltorios.
9. Que inclúa algún xoguete tradicional. Para transmitir os valores propios dunha cultura e para que pais e fillos xoguen xuntos. Por exemplo: a corda para saltar, a goma, a buxaina, o ioió, as chucas, as bólas, o xadrez, o parchís, a oca... Ademais, adoitan ser opcións moi económicas.
10. Que sexan sinxelos. Canto máis complexo sexa o xoguete menos posibilidades ten o neno de desenvolver a curiosidade, a creatividade e a imaxinación. Hai produtos artesanais e de comercio xusto que ofrecen opcións ecolóxicas, solidarias e educativas (marionetas, xogos de madeira, bonecos, disfraces...).
Antes de pedir, pensa
Á hora de redactar a carta para os Reis Magos, é interesante explicarlles aos nosos fillos que non é posible facer unha listaxe interminable de xoguetes escollidos ao azar nos ditosos catálogos dos centros comerciais.
Antes de escribila hai que pensar un pouco e aclarar algunhas ideas, que son as que nos van permitir controlar os valores que queremos transmitir. Por exemplo:
1 Dicirlles o número máximo de xoguetes que poden pedir. Neste proceso pódeselles axudar a seleccionar os máis interesantes tendo en conta os que xa teñen, o tempo que os van utilizar, o seu custe…
2 Acordar si na carta tamén se inclúen as peticións de Reis para as casas dos avós ou os tíos ou se pola contra nas devanditas casas haberá sorpresas. Esta idea seguro que é ben acollida polo resto de familiares e facilitará a tarefa das súas maxestades.
3 Prepararlles para a posibilidade de que o día de Nadal ou de Reis non atopen todos os xoguetes que solicitaron. Poida que os magos non teñan atopado o que desexaban ou talvez pensaron en xogos alternativos máis interesantes. En calquera caso o importante é celebrar que estamos todos xuntos nun dos días máis bonitos do ano.
escuela de padres
- TEMA DO MES: Educar en valores.
- ETAPA: Infantil, primaria e secundaria.
- A FRASE: «Gastamos diñeiro que non temos, en cousas que non necesitamos, para impresionar a xente á que non lle importamos» (Will Smith).
- COMPORTAMENTOS QUE SE DEBEN EVITAR: Permitir que escollan os xoguetes en función do que viron nos anuncios da televisión ou no catálogo que chegou á caixa de correos sen ter en conta outros criterios.
- ALGUNHAS CLAVES: Coordinarse co resto dos familiares para que non haxa coincidencias nin excesos.
- PARA SABER MÁIS: «Propuestas para una Navidad alternativa». Este documento, elaborado pola Organización de Consumidores y Usuarios (OCU), propón un consumo intelixente para as festas do Nadal que non implique dar renda solta ao consumismo e o malgasto. Para iso fai unha revisión de iniciativas comprometidas, solidarias e orixinais como o agasallo azul de Unicef ou os de Intermón Oxfam. Esta é a ligazón: https://goo.gl/hrcr1x