Un depredador en la recámara

Xosé Ramón Castro
x. r. castro VIGO / LA VOZ

CANTERA

Borja Iglesias consiguió dos goles con el primer equipo en Alemania, uno ante el Nuremberg.
Borja Iglesias consiguió dos goles con el primer equipo en Alemania, uno ante el Nuremberg. M. BLÁZQUEZ< / span>

Borja Iglesias agradece el rol de tercer delantero que le otorga Berizzo, pero considera que su equipo es el Celta B y que debe crecer desde el filial

17 ago 2015 . Actualizado a las 05:00 h.

Borja Iglesias (Santiago, 1993) será la bala en la recámara de Berizzo para la posición de ariete, ya que le ha dado el estatus de tercer delantero centro del primer equipo. El compostelano, uno de los pocos que ha pasado por tres canteras en su proceso de formación, vivirá su tercer año en Vigo, centrado en su tarea con el filial, pero dispuesto a aprovechar cualquier oportunidad que se le ponga a tiro.

«Para min é unha oportunidade importante que Berizzo me teña nesa consideración, pero son xogador do filial e a miña idea é facelo ben no Celta B para cumprir os obxectivos», comenta mientras explica que poder tener minutos en Primera División es una posibilidad de depende de muchos factores. Muchos de ellos ajenos a su persona: «Iso márcano moitos factores, non só que eu estea ben, pero se o míster di que é unha posibilidade real, eu confío niso».

El compostelano ha sido uno de los destacados del filial en la pretemporada del primer equipo. Dos goles en Alemania le abrieron la rendija a la ilusión y de vuelta a Vigo dio el paso de volver al filial con la misma mentalidad. A las órdenes de Javier Torres Gómez acumula tres dianas.

A diferencia de algún caso conocido, Borja considera ideal poder jugar en Segunda B y entrenar con el primer equipo. «Creo que é unha situación moi boa porque podo estar a disposición dos dous e non estar parado en ningún momento. Creo que o importante é xogar e a miña idea é xogar moito no filial e logo o que veña, benvido sexa».

Cada vez que sube a entrenar a las órdenes del Toto puede competir con dos delanteros de nivel como Aspas y Guidetti. «Son grandes xogadores, e seguro que nos van facer disfrutar moito esta tempada. Iago é moi xeneroso no traballo e asistindo e ten moitisima calidade, e John é unha bestia, ten unha potencia incríble e un gran disparo».

Del mismo modo, considera que se ha adaptado muy bien a la presión que le pide Berizzo a los puntas: «Nesta pretempada atopeime moi ben e creo que estiven a un bo nivel e encantaríame participar. Ese desgaste físico (el que hacen los puntas) beneficia por completo ao equipo, así que non hai problema en facelo».

Borja Iglesias ha encontrado en Vigo el espacio ideal. Después de abandonar su Santiago natal a los 12 años y de experimentar en las canteras del Valencia y el Villarreal, el Celta lo recuperó para el fútbol gallego tres veranos atrás. «Tiven a sorte de poder saír novo, foi unha experiencia moi boa para min, serviume de moito, pasei por tres boas canteiras», aunque ha sido la céltica la que le ha dado la oportunidad de dar un paso más en el mundo del fútbol. Su recuerdo de la pretemporada con el primer equipo es imborrable.

Para la temporada que está a punto de empezar se establece como reto «estar a un bo nivel co filial e logo se dispoño de oportundiades co primeiro equipo intentar aproveitalas», sin darle mayor importancia a que en junio próximo acaba contrato. Piensa que para hablar de eso llega el tiempo, aunque también asegura que «quero facelo ben para estar moitos anos aquí». Todo dependerá de su acierto y de las oportunidades que tenga.

«É importante que me teña esa consideración, pero son xogador do filial e a miña idea é facelo ben no filial para cumprir obxectivos»