As novas relacionadas co descarrilamento foron entrando para moitas das persoas afectadas a contagotas. Neste momento, aínda se está a procesar a magnitude da traxedia. As emocións seguen a flor de pel e reactivándose con cada novo detalle coñecido. Para as persoas que continúan ingresadas, a incerteza sobre a evolución das súas lesións e a ausencia das súas rutinas engaden máis elementos de preocupación, afectando no seu estado psicolóxico e dificultando o proceso. As manifestacións clínicas máis frecuentes nestes momentos e nos próximos días son a dificultade de concentración, a dispersión do pensamento, a tensión muscular, a dificultade para conciliar ou manter o sono, os pensamentos recorrentes sobre o suceso, os flash-backs, as cefaleas, os cambios no estado de ánimo, etc. Todas elas supoñen reaccións normais diante dun suceso de tales dimensións que impacta de maneira inesperada nas súas vidas.
A grandes trazos, agora convén permitirse sentirse «mal», estar na compañía dos familiares e dos amigos compartindo sentimentos se o precisan ou solicitándolles axuda. É importante manter as rutinas de hixiene, descanso e alimentación. Ocuparse soamente de cousas que poidan solucionarse sen excesivo esforzo, dándose un tempo de reflexión antes de calquera decisión importante e manterse activo con pequenas metas e plans de forma o máis ordenada posible e, sobre todo, evitar automedicarse ou tomar substancias buscando reducir a dor.
Aurora Rozadilla Arias é psicóloga clínica, membro da coordinadora do Grupo de Intervención Psicolóxica en Catástrofes e Emerxencias (Gipce) do Colexio Oficial de Psicoloxía de Galicia