Jacobo Muñiz (Pontedeume, 1973) recibiu o Premio Pura e Dora Vázquez de Ilustración 2004 e un ano despois foi recoñecido cunha Mención Especial do premio Lazarillo de Álbum Ilustrado. No 2013, o seu libro Abecebichos foi seleccionado polo Banco del Libro (IBBY Venezuela) en Los Mejores Libros para Niños y Jóvenes. www.jacobo-muniz.blogspot.com.es
-¿Definición de ilustración?
-A arte de facer imprescindible o gasto extra de tintas na transmisión dunha mensaxe.
-¿Qué libro che gustaría ilustrar?
-Se soubera facelo, As cidades invisibles, de Italo Calvino.
-¿De qué traballo te sentes máis orgulloso?
-De ningún, pero salvaría Como antes (Edelvives).
-¿Algún ilustrador que consideres inxustamente olvidado?
-Francisco Meléndez non está esquecido de todo, pero eu reeditaría todos os seus libros.
-¿Consideras a ilustración unha arte de museo?
-Eu penso que non. A ilustración apréciase mellor no contexto para o que foi creada.
-¿Cales son as túas influencias?
-Formeime admirando a Gusti e a Francisco Meléndez.
-¿Qué sentes cando estas debuxando?
-Ilusión, desengano, tranquilidade, ansiedade, ledicia, anoxo.
-¿Un edificio de arquitectura que te emocione?
-A casa Hundertwasser, en Viena.
-Se non foses ilustrador, ¿qué che gustaría ser?
-Músico.
-¿Un álbum de música?
-As Sonatas e Partitas para violín solo de Bach, por H. Szeryng.
-¿Qué encargo che gustaría recibir?
-Ilustrar un texto fermoso cun prazo de entrega superior a un mes.