Manolo Martínez dice adiós

La Voz

DEPORTES

ALBERTO LÓPEZ

Después de treinta años dedicado al voleibol, el técnico deja los banquillos

24 jun 2016 . Actualizado a las 21:31 h.

Se cierra una etapa en el voleibol monfortino. Manolo Martínez, el entrenador local más laureado ?conquistó cuatro campeonatos de España?, dice adiós después de treinta años dedicados en cuerpo y alma a esta modalidad. El técnico que llevó al equipo de A Pinguela a la élite y promocionó la Ribeira Sacra a través del deporte lo deja. Admite que lo hace por dos razones: cuestiones de índole personal y cansancio. Eso sí, ahora ya no es un hasta luego, sino que se trata de hasta siempre.

«Este é un adiós definitivo aos banquillos e á dirección técnica. Marcho por temas personais e por cansanzo. Entendo que xa é o momento de facer un punto e aparte na miña vida», señala Manolo Martínez.

Esta es una decisión meditada y que el técnico tomó hace meses. «Teño unha sensación de nostalxia, porque o voleibol foi a miña vida durante trinta anos. Levo este deporte moi dentro, porque lle adiquei moito tempo de forma totalmente desinteresada e altruista», indica.

Eso sí, aunque abandona todo cargo de responsabilidad, también deja claro que siempre estará ahí para aconsejar y asesorar a los directivos del CV Ribeira Sacra. «Sempre e cando non implique un traballo de campo directo e continuo», indica.

Martínez agradece a todas las personas que de una manera u otra fueron partícipes de los éxitos del voleibol en Monforte, ya que considera que sin ellas no sería posible haber llevado al club A Pinguela a la élite.

Los inicios de Manolo Martínez con el voleibol fueron anecdóticos. «Foi no ano 1985 sendo eu docente no IES Río Cabe un grupo de nenas, que viñan do colexio San Antonio, dixéronme que lles gustaría que as adestrara. Eu díxenlles que de voleibol só sabía que xogaban seis e pouco máis», comenta Martínez.

El profesor aceptó el reto, y no le fue nada mal, porque ese mismo año llevó al equipo a ser subcampeón de Galicia. Este resultado hizo que se enganchara a este deporte. En el año 1987, Manolo Martínez se fue al IES A Pinguela, y precisamente a partir de aquí fue cuando le dio un impulso al voleibol en Monforte. Aquí se engendró la criatura. «Comezamos na Segunda División, na que estivemos dous anos. Logo ascendemos a primeira, e en catro anos demos o salto a Superliga Española», indica el técnico.

Lo máximo

Manolo Martínez reconoce que ese ascenso fue el mejor momento que vivió como entrenador de A Pinguela. «Nunca esquecerei o aspecto que presentaban as bancadas do pavillón municipal. Foi emocionante», recuerda emocionado el entrenador monfortino.

En esos primeros años, Manolo Martínez no solo ejerció de entrenador, sino que hizo de directivo, utillero y fisioterapeuta, entre otras actividades. «Mereceu a pena, porque Monforte volcouse co voleibol, e do noso clube saíron xogadoras que logo foron internacionais», añade.

Noelia Sánchez, Jennifer Mendoza y María José Garrido fueron esas jugadoras. Por la concentración permanente también pasaron Sara Díaz y Antía Rodríguez, que aún continúa ahí.

Con su marcha, Manolo Martínez deja un vacío importante y un listón que será muy difícil de superar. Se desvivió por la cantera, con la que consiguió cuatro campeonatos de España, superando a equipos de capitales de provincia. Formó jugadoras que además de ser internacionales, ficharon por los grandes equipos de la Superliga Española.

Trabajó codo con codo con algunos de los mejores entrenadores que pasaron por Monforte, entre los que están Magú, Vallín y Gotuzo, entre otros. No obstante, el técnico local guarda un especial del que fue su primer presidente, José Luis Sánchez. «Estareille eternamente agradecido, porque José Luis foi unha persoa que me deu toda a confianza á hora de traballar», dice.

El técnico reconoce que también vivió momentos amargos. «O máis malo foi cando descendemos da Superliga. Se ben eu non estaba como adestrador, sentino moito porque daquela ocupaba o cargo de segredario técnico», puntualiza.

Sus colaboradores

En su despedida, Manolo Martínez tiene palabras cariñosas hacia los que durante años fueron sus colaboradores. «Quero dar as grazas á xente que traballou conmigo, especialmente a Carlos Nogueiro, Chemón e Verónica Contreras», dice.

Precisamente, sobre la exjugadora internacional señala que sería la entrenadora perfecta para dar continuidad en el CV Ribeira Sacra a la filosofía por la que siempre luchó el preparador monfortino.