«Xa pasou, pero póñome nerviosa porque aos 86 anos que che dean por morta é serio»

caterina devesa CURTIS / LA VOZ

BETANZOS

CARMELA QUEIJEIRO

Un error administrativo hizo que esta octogenaria tuviera que demostrar que seguía viva

14 ago 2018 . Actualizado a las 11:33 h.

J. A. M. R., vecina de Curtis, todavía se está reponiendo del susto que se llevó cuando se entero de que administrativamente la daban por muerta. Aclarada la situación, la mujer de 86 años expresa que «por sorte, xa está todo arraxado, pero a verdade é que paseino moi mal eses días».

Como publicó este diario, el motivo de su angustia fue una llamada del banco alertándola de que supuestamente debía 11.000 euros. Más tarde, al acudir al médico, se enteró de que la habían dado de baja en el sistema. Por eso, y con la mosca ya detrás de la oreja, decidió acudir a su entidad bancaria para ver si había cobrado la pensión. «Eu nunca vou preguntar, pero ese día quixen ir e cando me dixeron que aínda non chegaran os cartos xa lle dixen ao director que o que pasaba era que me deran por morta seguro», dice.

Sus temores se confirmaron cuando desde la gestoría con la que tramita el papeleo se desplazaron hasta la Seguridad Social de Betanzos para investigar la situación. Allí descubrieron que legalmente su clienta estaba muerta desde el 2015. «No banco tiñan claro que estaba viva, pero non podían facer nada porque facía falta un papel que o asegurase», señala. Para demostrar que continúa respirando tuvo que pedir una fe de vida. «Seguro que morreu outra persoa co mesmo nome e de aí a confusión».

Ahora, con su historia hecha pública, comenta que «fíxose coñecido o meu caso, pero seguro que lle pasou a máis xente». Además, confiesa que «a pesar de que co meu contorno de máis confianza facemos bromas sobre o tema, aínda me poño nerviosa porque aos meus 86 anos que che dean por morta é cousa seria». Además, admite no haber leído todavía la noticia. «Baixei o domingo buscar o xornal e estaba o quiosco pechado, pero xa mo comentou moita xente. Lereina, pero ségueme dando respecto», dice.

La vecina expresa su agradecimiento ante el apoyo recibido. «Todo o mundo se portou moi ben comigo», manifiesta, para añadir que «agora toca seguir para diante o que me quede porque ‘piedra suelta no tiene vuelta’».