Canto dura unha vida, non en anos? Quero dicir, canto é de forte? Ou canto aguanta? Non sei moi ben como formular a pregunta. Como se calibra a súa dureza? Tres metros? É difícil de cuantificar.
Hai tan só uns días, un meniño caeu dun terceiro piso en Fisterra. O día era claro e limpo, cun ceo azul do que non podía apartar os ollos. Mais algo riscou a estampa. Un helicóptero, veloz. Había uns minutos escoitaramos o son inconfundible da ambulancia, e o medo minguoume o corazón. Fixo un intento de pousar na terra, mais o aparello optou por regresar por onde viñera. Xa nada había que facer.
Aínda non recuperei o corpo da nova cando leo que unha muller perdeu a vida ao caer por un desnivel de tan só tres metros. As ironías do destino fixeron que estivese precisamente na beirarrúa dun centro médico.
Tres metros, nada máis.
Cando eu era unha nena, na vila veciña, un mozo caeu dun bordo da beirarrúa. Volveu erguerse para queixarse do golpe, pero de seguido perdeu o coñecemento e xa nada se puido facer por salvalo, ante o estupor de todos os presentes. O desnivel debía ter algo así coma 14 centímetros.
Eu, que son incapaz de memorizar moitas datas de acontecementos históricos, non esquezo o que sobresae un bordo do pavimento, nin podo apartar da mente que tres metros poden ser un abismo.
O que vexo máis claro é que as medidas poden ser moi relativas, e que a existencia pode caber en tres metros, ou poucos centímetros. Asusta o xeito no que se encolle a vida.
Tamén o corazón, só con pensalo.