Algunhas veces xa teño falado da fascinación que me producen os avións. Tampouco me gusta a xente que repite as cousas, pero a vida é unha contradición constante. Ademais, en Galicia somos moi de insistir ciclicamente no mesmo, non hai máis que ver os que din os políticos antes dunhas eleccións.
O dos avións era unha teima infantil e gratuíta, moito mellor ca o Candy Crush, o Farms Heroes ou canta saga hai agora polas redes sobrevoándote constantemente. O conto era só mirar para o ceo e velos pasar, que tontería. E imaxinar orixe e destino, e velocidade e altura, marca e número de pasaxeiros. Máis ou menos sabías que se pasaban cara o lado de Muxía tiraban cara América do Norte, e se collían cara Dumbría, pois polo sur. A saber!
Creo que, ademais de que os aparatos voadores sempre alimentaron a curiosidade humana por ir contra a lóxica que nos rodea, neste caso estaba influído por xente maior á que os abraiara moito máis. Miña bisavoa, que naceu en 1906, case coa aviación, tivo por tanto (e coma ela, miles) de ver os primeiros aeroplanos cando lles cadraba pasar por riba de Zas. Podía ser cada cinco anos. Ou cada dez. O tempo era lento. Xa sei que a escena de lareira bisavoa-bisneto contando cousas de antes parece forzada, melosa e case copiada dos libros de relatos, pero é que era certo. Aínda a escoito falar coma se nada de cando ela vira aqueles primeiros avións e, se cadra aos poucos, da Rolda ou da Santa Compaña. Por suposto, afectáballe moito máis ver os bichos no aire: á fin e ao cabo, almas de mortos case viventes paseando polas voltas era algo que formaba parte do cotián e xa se vía como rutinario.
Cando nos cadraba aos dous de ollar algún pasar, mellor nas noites frías de outono que é cando deixan as estelas, algo laranxas se cae o sol, dicía en alto que como era posible que puidesen voar así. -¿E non caerán?, preguntaba. ¿E a xentiña toda que vai dentro?
Eu respondía que non: ¡que van caer! Ela miraba e ría, sabendo da mentira piadosa.
Ás veces as noticias tráennos puñaladas. Tamén á memoria, pero estas dan igual.