Nado n?A Pobra e licenciado en Dereito, García Martí é autor dunha extensa obra na que se botan en falla as súas memorias nos cárceres franquistas
16 dic 2016 . Actualizado a las 05:00 h.García Martí naceu n’A Pobra do Caramiñal en 1881, estudou Dereito e foi alto funcionario do Ministerio de Fomento, que estudou no volume El Ministerio de Fomento (1923); pero foi sobre todo pensador e escritor. A súa primeira obra foi de tipo xurídico, Relaciones entre la Iglesia y el Estado (1903) e en 1906 edita a peza teatral Fidelidad, estreada o ano anterior. Logo virán novelas como La sonrisa de un espíritu (1911), Don Severo Carballo (1917), La tragedia del caballero de Santiago (1925), La odisea de Olga (1929), El emigrante (1930) e ¡Una más! (1932). Tamén un libro de contos en 1936, A través de la vida.
Esforzouse en expoñer a súa visión da vida, con libros como El sentimiento de lo Eterno (1929), El amor, Climas de misterio (1947) e La vida no es sueño (1949). Tamén se interesou polos problemas do seu tempo, en obras como La voluntad y el destino (1941), España, panorama de la vida espiritual (1946).
Galicia será o centro de atención de Lugares de devoción y de belleza. Impresiones de Galicia (1922), Una punta de Europa. Ritmo y matices de la vida gallega (1927), prologada por Ortega y Gasset, e De la zona Atlántica. Galicia y Portugal (1934), ademais dos artigos reunidos en Galicia. La esquina verde (1954).
Ensaios coma Verdades sentimentales (1921), Máximas, caracteres y reflexiones (1942), as súas memorias, La vida de un español. Del siglo XIX al XX (1941), El Ateneo de Madrid (1835-1935) (1948); obras de socioloxía como La solidaridad social (1909), La sociologie en France (1912) e La prévision en sociologie (1923).
De tema xurídico é o seu folleto La pesca al bou en Galicia por los vapores franceses (1903), e tamén conferencias como La lírica gallega (1930).
Inéditas permanecen as súas memorias do período que pasou nos cárceres franquistas. Rosalía foi outra das súas preocupacións principais, editou as súas Obras Completas, moi útiles ata os anos noventa, e o prólogo desa edición editouno en volume exento, Rosalía de Castro o el dolor de vivir. Tamén Cervantes, sobre o que publicou o volume Don Quijote y su mejor camino.