Amor, filosofía e outros vicios

La Voz

BARBANZA

Oliveira Casal

16 dic 2016 . Actualizado a las 05:00 h.

Este luns, un compañeiro de traballo díxome que mercara por dous euros no mercadillo de Noia un exemplar, en envexable estado, de El alma y el espejo, de Rafael Dieste. Edición do ano oitenta e un, na colección Alianza Tres, da editorial homónima. Obra póstuma. Igual ao que conservo na miña biblioteca física. Veneración bibliófila kraheana. Escritos filosóficos nos que o rianxeiro se enfronta ao misterio da existencia. Quitando Dos arquivos do trasno e se acaso Historias e invenciones de Félix Muriel, Dieste é un ilustre descoñecido. Non digamos alén do país, nin falemos deste delicioso xeito de des-cifrar e des-velar.

Ben, dous euros pola filosofía de don Rafael. Un prezo similar ao etiquetado pola LOMCE para o saber en cuestión -e en esencia- no seu ámbito académico. Lei extremauncial. A estratexia esténdese ás demais disciplinas, primando horariamente as menos sospeitosas, as máis asépticas creativa e ideoloxicamente. Unha reválida máis superada polos tecnócratas, polos idólatras da produtividade como fin único. Unidimensionalidade da norma: estandariza, uniformiza seguindo o patrón, converte as programacións de cada departamento de primaria e secundaria, de cada disciplina, nun caos informe, primixenio, e exerce de mediocre demiúrgo ou de xenio maligno dividíndoas en compartimentos estancos que estarás obrigado a rubricar, imposibilitando a visión global, crítica, humanizadora e humanizante do alumno.

Neste inverno frío e sen choiva, o amor deixa de ser un acto educativo relevante. O amor, que foi motor do coñecemento na dialéctica ascensional platónica. Involución do logos ao mito: millóns de cerebros ultraespecializados en cadansúa cubeta, visibles máis illados por pantallas de cristal inexpugnable. Sen afán de coñecemento en sentido xenuíno, sen afán amatorio orixinal.

No meu caso foi Humberto B. Abella quen inoculou no bacharelato o vicio da desconformidade como ferramenta esencial do estudo. Atesouro o exemplar que me regalou de El alma y el espejo. Daquela aínda non era xénero de mercadillo.