Non faltaron os xuristas, maxistrados e especialistas en Dereito na bisbarra do Barbanza, e entre eles destacou Gerardo Doval Rodríguez, nacido en Noia en 1861 que, ademais de estudar Medicina, foi doutor en Dereito e tivo gran presenza na política española da época da Restauración, sendo deputado liberal nas lexislaturas de 1905, 1916 e 1923, ademais de senador por Teruel en 1919.
O erudito Alberto Vilanova lembra que foi importante penalista e membro da Real Academia de Lexislatura e Xurisprudencia.
Entre as súas obras xurídicas destacan El Jurado como institución popular. Reformas necesarias en el procedimiento, publicada en Madrid en 1903, Higiene y acción social. Intervención del Derecho en los matrimonios de los tuberculosos (Madrid, 1912) e Un problema nacional. Los foros en Galicia. Una fórmula equitativa para su total liberación (A Coruña, 1925).
Fóra do ámbito xurídico publicou o ensaio filosófico Lo infinito ha creado y rige por acción directa la marcha de su obra (Alcalá de Henares, 1927), ademais da semblanza Cánovas ateneísta, publicada en Madrid en 1928. Gerardo Doval faleceu na capital española en 1940.