A fraxilidade da memoria

Marta Gómez Regenjo
Marta Gómez CRÓNICA

BARBANZA

21 oct 2016 . Actualizado a las 05:00 h.

Un día, Rianxo soñou con ter unha Academia Literaria. Era un gran proxecto, una iniciativa moi bonita que buscaba poñer en valor a figura e a obra dos seus grandes ilustres e que pivotaba sobre as tres vivendas da rúa de Abaixo nas que viviron. Non era unha proposta faraónica en canto á infraestrutura precisa para levala a cabo -á fin e ao cabo as casas dos escritores xa estaban aí-, pero acabou por converterse nunha pataca quente en mans do Concello, incapaz durante anos de lograr que as Administracións que no seu día auspiciaron o proxecto sacaran o talonario para financialo.

E así, a academia naceu coxa, moi coxa, porque das tres patas sobre as que debería sustentarse só unha chegou a bo termo. A casa museo de Manuel Antonio abriu as súas portas no ocaso do goberno de Pedro Piñeiro e pouco a pouco o proxecto foi perdendo pulo e deixou de falarse del. Ata que agora, por fin, parece que volve abrirse unha raiola de esperanza coas obras que permitirán frear o deterioro que xa fixo estragos na vivenda que ocuparon Rafael Dieste e a súa dona, hoxe retratados nunha das portas, na rúa de Abaixo. E logo haberá que seguir dando pasos para transformala nun museo.

Algúns dos historiadores rianxeiros que faleceron nos últimos anos lamentarán non ter visto cos seus ollos o avance da Academia Literaria, e pode que o seu desenvolvemento total non o chegue a ver nunca ninguén, polo menos tal e como se concibiu no seu momento. Aínda que iso poida depender máis de vontades que de cartos -como pasa case sempre, por outra parte- pola falta de acordo cos propietarios da casa de Castelao, dá que pensar na forma de plantexar os proxectos e os investimentos neste país. E moito me temo que a crise que deixou a medio facer unha manchea de iniciativas e de edificios públicos en toda a comarca non servira para tomar nota e facer propostas menos ambiciosas.

Á espera de que se constitúa o Parlamento galego e Feijoo tome posesión de novo como presidente da Xunta, os alcaldes están elaborando xa a súa particular lista de desexos para facerlla chegar ao conselleiro que corresponda en canto ocupen as súas carteiras os novos membros do Goberno. No é pouca cousa o que piden os rexedores: investimentos por corenta millóns de euros. Certo é que moitas das reivindicacións veñen de antigo e os responsables dos concellos repítenas ano tras ano coa esperanza de que, por fin, apareza unha partida para elas nos orzamentos. Tamén teñen razón, por pedir que non quede...

Pero é preciso non perder de vista de onde vimos. De momento, salvo excepcións, as peticións non son millonarias, pero a memoria é moi fráxil.