El reto más importante de Puebla

DEPORTES

Gestoso

El club barbanzano apostó este año por sacar dos embarcaciones en el torneo autonómico a pesar del mayor esfuerzo económico

30 jun 2016 . Actualizado a las 05:00 h.

Creado en 1979, el Club Remo Puebla vive desde hace años una segunda juventud. De la mano de su presidente, Andrés Fernández, y de su técnico, José Parada Chiqui, la entidad barbanzana ha dado una salto de calidad para colarse en la élite del remo gallego. La pasada campaña terminaron en cuarta posición en la Liga Galega de Trañeiras A, tras realizar una temporada espectacular. El objetivo de este año se multiplica, además de intentar mejorar el hito deportivo logrado, el club competirá por primera vez en su historia con dos traineras.

«É o gran reto para nós, ademais de un gran cambio. O de ter dúas traíñas no mar só foi capaz de facelo Cabo da Cruz en toda a historia do remo galego. É moi difícil e cremos que é un éxito rotundo. Canta máis xente teñas para traballar máis potencial podes sacar. Creo que isto da pé a que o equipo A dea un paso adiante», aseguró Fernández, quien defendió el trabajo de los más jóvenes de la cantera por hacerse un hueco en la entidad, ímpetu que motivó la creación de la segunda embarcación.

Chiqui fue el encargado de gestionar las dos tripulaciones, además de preparar a los remeros para el reto de alcanzar la tercera plaza en la primera liga gallega: «Comezamos a adestrar a mediados de outubro, tres días á semana, ao redor de dúas ou tres horas diarias. Cara o verán redúcense as horas diarias, pero pásase a seis sesións á semana».

Querer más

Chiqui tuvo que protagonizar el papel del malo de la película para enganchar a todos los remeros de cara al inicio de la LGT: «Era o malo, o roñón. Como adestrador sempre buscas máis do equipo, durante a tempada de trainerillas tiña que ser eu o que lles puxera os pés no chan. Recordáballes que ese non era o noso obxectivo, que aínda non conseguíramos nada. O que máis costa é que os rapaces saiban que hai moito esforzo neste mundo, que as cousas non saen da nada».

Este sábado, en Vilaxoán, arrancará la primera prueba puntuable de la competición autonómica y los pobrenses pelearán por colarse en la primera tanda. El pasado 18 de junio, en la regata de presentación, los pobrenses terminaron en cuarta posición, aunque este fin de semana intentarán mejorar su actuación en uno de los torneos más competitivos de los últimos años.

Cuando los botes todavía viajaban atados en el capó del autobús de la tripulación

Chiqui y Fernández recuerdan sus inicios en el mundo del remo. En su memoria siguen vivas aquellas imágenes de las traineras atadas encima de los autobuses que transportaban a la tripulación. «Nós empezamos neste mundo con outra dinámica, non existían os clubs como tal e os bateis eran un cacho de pedra que ían ao fondo. Hai que valorar o que temos e sentir o equipo como unha familia. Se os remeiros ven o que doe un golpe na traiñeira, estás máis cerca de que todo funcione», confiesa Chiqui.

El presidente sabe que no será una temporada sencilla, aunque confiesa que no podía dejar a 16 remeros en tierra sin competir después de meses entrenando: «Este ano teremos grandes dificultades económicas, agora atópome que ao ter dous equipos temos que organizar dúas regatas. É un pastón, unha competición da Liga-A son 12.000 euros e unha da B 9.000 euros. Contamos co apoio do Concello para a regata da A, pero a da B terá que saír das arcas do propio club, xa que non fomos capaces de atopar un patrocinador. É un hándicap importante, pero teremos que sacrificarnos noutras cousas», confesó Fernández.

El camino para mantener la institución viva es trabajar con muchas empresas que aporten su grano de arena: «É a nosa forma de funcionar, temos ao redor de 12 entidades que nos axudan. O aspecto económico é complicado, máis nun club coma o noso, acabarán chegando os cartos, o importante e o complicado era ter os 32 remeiros para botar ao mar ás dúas traiñeiras».

Una vida en el club

Andrés Fernández recuerda que aprendió a remar antes que a hablar y andar en bicicleta: «O remo ten unha vinculación coa miña familia dende que se fundou o club. Eu era un rapaz cando se creou, recordo con 10 anos ir eu só co chofer do autobús a ver as regatas a Meira e a Rianxo. Nacín neste mundo, a miña nai é unha gran afeccionada, na casa somos tres irmáns e os tres fomos remeiros».

Cogió la riendas de la entidad a finales de los ochenta y treinta años después se mantiene fiel: «Nos inicios recordo ir dunha fábrica abandonada a outra porque non tiñamos instalacións como as que temos agora. Naquela época había unhas penurias moi grandes». Con Fernández a los mandos, el Club Remo Puebla vive su mejor momento, aunque asegura: «Tamén é momento de que alguén colla o relevo».