Posiblemente, la sociedad no agradece los suficiente la labor que realizan voluntarios como Chelo Teijeira, que desde hace unos tres años colabora activamente con la Cruz Roja de Noia. Comenzó a participar en las actividades y programas que desarrolla la agrupación porque «quería botar unha man», y muy pronto comprendió que ya no había marcha atrás: «Soa a tópico, pero é certo, o voluntariado engancha. Unha vez que estás dentro queres facer máis e dedícaslle máis tempo. Cámbiache a realidade completamente cando ves a xente que vén a pedir cousas tan básicas coma pañais. Nas clases de reforzo escolar damos merendas porque se non eses nenos non merendan nada».
A sus 55 años, reconoce que, al principio, las historias con las que se encontraba como voluntaria la sobrepasaban: «Agobiábame cando alguén viña e me contaba que non tiña que comer, non sabía que facer, pero ao final dáste conta de que tes que facer o que podes. Aprendes que a forma de axudar é intentando mellorar a súa vida, con formación, tramitando axudas...».
Su objetivo como voluntaria lo tiene claro: «Ser útil, mellorar un pouco o mundo no que vivimos e darlle unha oportunidade a xente que non a ten. Loito contra a desigualdade». Y esa lucha es para ella la razón de ser del voluntariado, una actividad que reconoce que la llena de satisfacción: «Hai moito que facer, pero pouco a pouco vaise avanzando algo».