«Este susto non me quitará as ganas de seguir xogando»

A PONTENOVA

O xogador do Superti-A Pontenova FS recupérase do golpe que o deixou inconsciente case un par de minutos no partido en Pazos de Borbén

03 mar 2015 . Actualizado a las 05:00 h.

Fidel García recupérase na súa casa da Pontenova do forte traumatismo na cabeza que sufriu no último partido do Superti na Terceira División. Apenas se disputaran 10 minutos do encontro na cancha do Pazos de Borbén cando se produciu o incidente. Tras un encontronazo cun rival, o xogador pontenovés non tivo tempo para amortiguar a caída coas mans e golpeouse a cabeza contra o chan. Permaneceu inconsciente preto dun par de minutos e saíu da cancha en ambulancia rumbo ao hospital vigués de Meixoeiro.

-¿Como está? ¿Segue con dor?

-Encóntrome bastante mellor. Onte (polo domingo) xa notaba que a dor ía a menos a medida que pasaban as horas e hoxe (por onte) as molestias son pequenas. Bueno..., aí segue o croque e dóeme se o toco.

-E o susto segue no corpo, ¿non?

-E supoño que seguirá algúns días máis. Os golpes na cabeza non son unha broma.

-O domingo apenas recordaba o que pasara. ¿Acórdase dalgo máis?

-Xa empezo a ter máis recordos. Veume a imaxe do quencemento e de estar na banda xunto a Keko esperando para saír a xogar, pero aí queda todo. Do que pasou despois non me acordo, só de ir na ambulancia camiño do hospital.

-¿Que lle contaron?

-Ao parecer sufrín un encontronazo cun xogador rival, moito máis grande ca min, e na caída din un bo golpe na cabeza contra o chan. Tamén me contaron que estiven preto de dous minutos inconsciente e que tanto os árbitros coma a xente do Pazos de Borbén se portaron marabillosamente. Un dos árbitros foi o que me meteu os dedos na boca para evitar que tragase a lingua e dúas afeccionadas locais acompañaron á miña muller ata o hospital. Dende aquí doulles as grazas a todos os que se preocuparon e miraron por min.

-Ten 43 anos. Ao mellor este incidente precipita a súa retirada.

-Non, este susto non me quitará as ganas de seguir xogando. Mesmo me deu máis pola xente tan marabillosa que te atopas.

-¿Que di a súa familia? ¿Non se opón?

-Seguro que non. Teño a sorte de ter unha familia moi comprensiva que sabe que o deporte, e máis concretamente o fútbol sala, é a miña paixón.