«Maruja Mallo é evolución constante»

m. a. sande

A MARIÑA

Mañán pronunciará unha conferencia en Bueu sobre Maruja Mallo xunto co sobriño da xenial artista viveirense

29 abr 2017 . Actualizado a las 05:00 h.

Carlos Nuevo, Cronista Oficial de Viveiro, ofrece mañán, domingo, unha conferencia sobre Maruja Mallo en Bueu, xunto con Antonio Gómez Conde, sobriño da artista nada en Viveiro. Antonio Gómez falará sobre aspectos familiares da artista, descoñecidos ata hoxe, e Carlos Nuevo fará unha análise da evolución da obra e tamén da vida de Maruja Mallo.

-Como definir a Maruja Mallo?

-Da súa evolución a partir sobretodo do ano 21, 1921, cando vai estudar a Madrid e das súas relacións e influencias na capital, especialmente con Alberti, entre outros moitos, tamén con Dalí. Da evolución da súa pintura, dentro das vangardas. Pero nesa etapa hai que incidir na relación con Alberti (tamén con Concha Méndez, muller de Altolaguirre, que foi a primeira que lle serviu de modelo). Cando Alberti era tamén pintor (e poeta).

-Hai moitos tópicos con Maruja Mallo?

-Moitos. Pero algunhas desas relacións deron froitos importantes. Por exemplo, con Alberti; Alberti caeu nunha crise existencial importante e ambos os dous axúdanse e apóianse. Dese andar polas marxes xurde a segunda fase na pintura de Maruja Mallo: do populismo na pintura pasa ao surrealismo, co que acadaría gran éxito en Francia. Curiosamente grazas a esas crises sucesivas de Alberti, a esa relación trunfa Maruja Mallo (Carlos esténdese na explicación, sempre interesante, sempre de estudo a fondo, que aquí trato de resumir coa maior fidelidade).

-Curioso.

-Maruja Mallo marchará despois a Francia cunha bolsa de estudos e aí entra de cheo no surrealismo e cos creadores surrrealistas. Pero moi especialmente contacta cun pintor, Torres García, que había de ser fundamental tamén para ela, para a súa obra, pois ha ser cando dea un salto cara unha nova etapa, cara o constructivismo: a vida natural, a natureza, atrae a súa atención como artista. Cando trunfa a República volverá como mestra interina a Arévalo; é cando mantén amizade con María Zambrano e con Miguel Hernández, entre outros moitos. Miguel Hernández, gran coñecedor da natureza, había influír tamén sobre ela. Tamén é cando participa na política, en tertulias con Neruda e algúns outros. Ía veranear a Beluso. Logo pillaríaos o golpe militar.

-E o exilio.

-O exilio en Arxentina, si, grazas á axuda de Gabriela Mistral e de Victoria Ocampo entre outros. Foi esta unha etapa moi comprometida, pero ao final deixará un pouco de lado a política para se inclinar pola arte. Viaxou moito entón: Uruguay, Chile, Brasil, recibindo influencia daquelas paisaxes.

A conferencia de Carlos Nuevo será no Museo Massó.